Activiteiten
Schoolondersteuningsprofielen
22/03/13
Inmiddels mocht ik rond de eenentwintig basisscholen helpen bij het maken van hun schoolondersteuningsprofiel.
Saai? Welnee! Het is namelijk een bijzondere ervaring om schoolmedewerkers van weinig tot zeer enthousiast te horen vertellen over hun werk. Sommigen zijn zo openlijk trots op wat ze bereiken op hun school dat ik er blij van word. Daarnaast vind ik het boeiend om een kijkje te kunnen nemen in al die verschillende keukens en te zien hoe het staat met de invoering van passend onderwijs op de werkvloer.
Wat ik zoal gezien heb? In de gesprekken worden de basisondersteuning, de extra ondersteuning en de ambities van scholen tegen het licht gehouden en dit levert spannende discussies op over kansen en grenzen aan de mogelijkheden. Mooi is te zien hoe het gesprek over passend onderwijs in de schoolteams op gang komt door deze aanpak en dat meningen worden gevormd en genuanceerd. De meest gehoorde conclusie is: de individuele leerling met zijn mogelijkheden in combinatie met de mogelijkheden van de leerkracht, de groep en de school zijn leidend voor ons beleid op passend onderwijs. Klinkt logisch, maar behoeft wat mij betreft zeker nog uitwerking in een volgend blogbericht…
Ik zie dat passend onderwijs al flink in de schoolpraktijk aan het indalen is. De mate waarin verschilt wel per school. Daarom is het aardig om de inhoud van de gesprekken met directies en teamleden per school te vergelijken. De uitkomsten variëren van gesprekken met een identieke strekking tot beelden van teamleden die haaks staan op die van hun directie.
Schoolteams kunnen bang zijn om ‘kleur te bekennen’ met hun profiel. Waarschijnlijk speekt hierbij de angst om zich vast te pinnen aan specifieke problematiek bij kinderen een rol: “Als we kiezen voor de begeleiding van kinderen met autisme, krijgen we dan alle autistische kinderen uit de wijk op onze school? Want als dat zo is dan zetten we dat liever niet in ons profiel.”
Wat mij na al die jaren werken aan de invoering van passend onderwijs nog steeds verbaast is het imago van deze onderwijsontwikkeling. Waar hard gewerkt wordt om de kinderen en de leraren volop mogelijkheden te bieden om zich te ontwikkelen, is er nog steeds scepsis. Zoals Kees van der Wolf en enkele ‘volgelingen’ het met elkaar eens zijn: passend onderwijs is niets meer of minder dan goed onderwijs. Daar kan toch niemand op tegen zijn?
Nou, het goede nieuws dat ik van al mijn gesprekspartners inzake de profielen te horen krijg is dat zij voor goed onderwijs zijn! Wel is er de vaak terugkerende vraag hoe met teruglopende middelen het goede onderwijs passend georganiseerd kan (blijven) worden. Deze vraag heeft zowel betrekking op de organisatie van passend onderwijs in de school als ook op de buitenwereld van besturen en samenwerkingsverbanden. Gevolg is dat er nog steeds flink gebakkeleid wordt over grenzen van mogelijkheden en geldstromen. Ik vind het begrijpelijk, maar ook jammer dat deze ‘middelendiscussie’ het inhoudelijke gesprek blijft overschaduwen. Hier ligt een belangrijke uitdaging voor mij als adviseur en om mijn inspiratie hiervoor vast te houden grijp ik terug naar een lezing van mijn beroemde voorvader Samuel Sarphati (1851). ‘Hij beklaagde zich niet over onbegrip of tegenwerking, maar betoogde dat tegenstand onmisbaar en nuttig was’
Tot slot wil ik nog even stilstaan bij een andere vraag die regelmatig de kop opsteekt: wat gaat er straks met ons profiel gebeuren?
De schoolondersteuningsprofielen worden ‘op elkaar gelegd’ om zo een analyse op bestuursniveau te maken. Met die analyse in de hand kunnen schoolbesturen in de samenwerkingsverbanden hun standpunt laten zien ten aanzien van hun niveau van basisondersteuning en extra ondersteuning. Vervolgens worden er door het samenwerkingsverband ondersteuningsplannen gemaakt worden waarin onder meer de regionale dekking van expertise in kaart is gebracht. Hoe dit in de praktijk zal uitwerken? Dat is een vraag waarop ik ook nog geen antwoord heb. Er bestaan grote regionale verschillen in samenwerking tussen besturen en samenwerkingsverbanden. We zijn op weg naar passend onderwijs, maar deze grootscheepse exercitie vraagt voorlopig nog veel inzet van alle partijen: van de politiek tot aan de werkvloer en, als je het mij vraagt, vice versa. Het is maar goed dat ik daar ook een bijdrage aan mag leveren!
Terugblik logopedistenbijeenkomst
31/10/10
Met een flinke opkomst van zo’n 25 logopedisten verzorgden wij een boekpresentatie. Het was weer een waar genoegen om met een groep gedreven professionals in gesprek te gaan over onze doelgroep. Men erkent dat er in de praktijk nog veel te winnen is aan kennis over het signaleren en begeleiden van kinderen met taalbegripsproblemen. Kritische opmerkingen vielen er over het onderscheid tussen kinderen met ASS en taalbegripsstoornissen. Dit is nog steeds een grijs gebied waarvan wij gezamenlijk onderkenden dat nader differentiaal-diagnostisch onderzoek verdere uitwerking behoeft.
Ook gaven enkele logopedisten aan dat gesprekken met ouders niet altijd gemakkelijk verlopen. Het schetsen van ontwikkelingsperspectieven in relatie met de kansen die kinderen met taalbegripsproblemen in het regulier onderwijs krijgen is niet eenvoudig, maar wel nodig! Zeker in de ontwikkelingen rond passend onderwijs is hier nog veel te winnen voor de kinderen!
Ook gaven enkele logopedisten aan dat gesprekken met ouders niet altijd gemakkelijk verlopen. Het schetsen van ontwikkelingsperspectieven in relatie met de kansen die kinderen met taalbegripsproblemen in het regulier onderwijs krijgen is niet eenvoudig, maar wel nodig! Zeker in de ontwikkelingen rond passend onderwijs is hier nog veel te winnen voor de kinderen!
Avond voor logopedisten
09/10/10
Grotere kaart weergeven
Op maandag 11 oktober 2010 gaan Babs en Simone naar het Amsterdamse Mozeshuis. We zijn benaderd door de Amsterdamse eerstelijns-logopedisten om daar te komen vertellen over „Begrijp jij het? Praktijkgids voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen”. Dat ook vrijgevestigde logopedisten taalbegripsproblemen onderbelicht noemen wil wat zeggen. Tijd voor nieuwe actie van Consultaal dus! Na maandag volgt het verslag, dus blijf kijken op onze website...
Interviews speciale groepen
20/08/10
In het kader van mijn project over tussenvoorzieningen in het kader van Passend Onderwijs heb ik inmiddels twee interviews gehouden.
Eerst heb ik gesproken met Bibi Kuiters. Zij vertelde als oud-leerling van OBS De Torteltuin in Almere over haar ervaringen met de kinderen uit de Stamroos, een groep voor zeer moeilijk lerende kinderen.
Afgelopen woensdag sprak ik Ary Bosker (directeur van stichting Gewoon Anders) over zijn dromen en zorgen over groepen in school en de toekomst van deze tussenvoorzieningen in het kader van Passend Onderwijs.
Het is de bedoeling dat ik de komende weken nog meer ‚ervaringsdeskundigen’ zal interviewen, dus hou het Consultaalblog in de gaten!
De uitwerking van de interviews volgt op een later tijdstip, maar daarover volgt nog meer informatie
Eerst heb ik gesproken met Bibi Kuiters. Zij vertelde als oud-leerling van OBS De Torteltuin in Almere over haar ervaringen met de kinderen uit de Stamroos, een groep voor zeer moeilijk lerende kinderen.
Afgelopen woensdag sprak ik Ary Bosker (directeur van stichting Gewoon Anders) over zijn dromen en zorgen over groepen in school en de toekomst van deze tussenvoorzieningen in het kader van Passend Onderwijs.
Het is de bedoeling dat ik de komende weken nog meer ‚ervaringsdeskundigen’ zal interviewen, dus hou het Consultaalblog in de gaten!
De uitwerking van de interviews volgt op een later tijdstip, maar daarover volgt nog meer informatie
Uitspraken over passend onderwijs
14/08/10
Gisteren noemde ik in het ConsulTaalblog kernuitspraken in relatie tot passend onderwijs. Vandaag begin ik met toelichten...
Echt het kind centraal stellen betekent voor mij dat wordt uitgegaan van de mogelijkheden van het kind, zonder de beperking of belemmering uit het oog te verliezen. Ik weet het. Iedereen die je het vraagt zal zeggen: ‚Natuurlijk staat het kind centraal’. Maar hoe komt het dan dat er toch kinderen onterecht verwezen worden naar het speciaal onderwijs, of onterecht te lang binnen een reguliere setting zitten waar faalervaringen worden opgedaan met de meest uiteenlopende resultaten?
Het kind staat centraal en we willen ook allemaal het beste voor het kind. Ouders, school, leerkrachten, de besturen, samenwerkingsverbanden en externe begeleiders. De definitie van deze uitspraak impliceert voor Consultaal dat binnen het centraal stellen van het kind óók ruimte bestaat voor de omgeving van het kind dat passend onderwijs en een optimale onderwijsplek moet bieden. Dat betekent dat er oog moet zijn voor het schoolteam, de mensen die het moeten doen in de praktijk. Ook betekent het dat serieus naar ouders geluisterd moet worden. Zij kennen hun kind het best en kunnen heel precies aangeven wat er nodig is. Spanningsveld ontstaat als onderwijsprofessionals zich gaan opstellen in de opvoedingsrol en als ouders zich gaan opstellen als onderwijsprofessionals. In het belang van het kind is het nodig dit spanningsveld te voorkomen. Dit kan door te communiceren. Iedereen met iedereen.
Echt het kind centraal stellen betekent voor mij dat wordt uitgegaan van de mogelijkheden van het kind, zonder de beperking of belemmering uit het oog te verliezen. Ik weet het. Iedereen die je het vraagt zal zeggen: ‚Natuurlijk staat het kind centraal’. Maar hoe komt het dan dat er toch kinderen onterecht verwezen worden naar het speciaal onderwijs, of onterecht te lang binnen een reguliere setting zitten waar faalervaringen worden opgedaan met de meest uiteenlopende resultaten?
Het kind staat centraal en we willen ook allemaal het beste voor het kind. Ouders, school, leerkrachten, de besturen, samenwerkingsverbanden en externe begeleiders. De definitie van deze uitspraak impliceert voor Consultaal dat binnen het centraal stellen van het kind óók ruimte bestaat voor de omgeving van het kind dat passend onderwijs en een optimale onderwijsplek moet bieden. Dat betekent dat er oog moet zijn voor het schoolteam, de mensen die het moeten doen in de praktijk. Ook betekent het dat serieus naar ouders geluisterd moet worden. Zij kennen hun kind het best en kunnen heel precies aangeven wat er nodig is. Spanningsveld ontstaat als onderwijsprofessionals zich gaan opstellen in de opvoedingsrol en als ouders zich gaan opstellen als onderwijsprofessionals. In het belang van het kind is het nodig dit spanningsveld te voorkomen. Dit kan door te communiceren. Iedereen met iedereen.
Consultaal en passend onderwijs
13/08/10
Passend onderwijs blijft de gemoederen bewegen. Consultaal gaat zich de komende tijd steeds actiever inzetten in deze ontwikkeling. Kernuitspraken daarbij zijn voor mij: echt het kind centraal stellen, oog houden voor het schoolteam, luisteren naar ouders en kritisch kijken naar doelen.
Concrete acties volgen...
Concrete acties volgen...
15 juni 2010
18/06/10
Op dinsdag 15 juni waren Babs en Simone op Cluster 2 school Talent in Vught.
Op de materialenmarkt voor logopedisten verzorgden wij twee drukbezochte presentaties over „Begrijp jij het?”.
Er waren zo’n 100 logopedisten uit de wijde omgeving aanwezig die vanuit verschillende achtergronden (SO, SBO, praktijken, GGD, VVE..) informatie zochten en haalden.
Tijdens en na de presentaties werden veel vragen gesteld over de toepassing van onze praktijkgids en er waren meerdere logopedisten die zeiden blij te zijn met de praktische aanwijzingen die wij voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen geven. Hoewel zij natuurlijk op de hoogte zijn van de impact van taalbegripsproblemen op kinderen en hun omgeving, zijn de handreikingen die wij met de praktijkgids bieden een belangrijk hulpmiddel om uitleg te kunnen geven aan die omgeving en een aanvulling op hun aanbod.
Wij vonden het een geslaagde avond die een nieuwe stap op weg was naar onze missie: meer bekendheid met de kwetsbare doelgroep en de link van theorie naar praktijk.
Promotie
12/02/10
Het einde van februari nadert. Babs en ik zijn druk bezig met de eindredactie van de Praktijkgids.
De vraag naar hoe we de PR gaan aanpakken komt nu dus dichterbij.
We rollen de netwerken uit en denken na over de middelen die ingezet kunnen worden om zo dicht mogelijk bij onze doelgroepen te komen:
Kortom, we hebben een heleboel contacten te onderzoeken.
Over twee weken verwachten we de definitieve kaft te hebben die we op de website zetten ter promotie.
In de tussentijd gaan we in onze vrije momenten verder met het laatste schrijfproces en starten met het benaderen van ons netwerk.
Mocht u dit lezen en geïnteresseerd zijn....schroom niet en neem contact op voor meer informatie.
Ons plan is namelijk om bij het verschijnen van het boek ook ondersteuning te komen bieden bij het vertalen van de theorie naar de praktijk.
Denk hierbij aan workshops of begeleidingstrajecten die we graag met u samenstellen.
De vraag naar hoe we de PR gaan aanpakken komt nu dus dichterbij.
We rollen de netwerken uit en denken na over de middelen die ingezet kunnen worden om zo dicht mogelijk bij onze doelgroepen te komen:
- Pabo studenten
- Onderwijsassistenten
- Leerkrachten van het (speciaal) basisonderwijs
- Intern begeleiders
- Zorgcoördinatoren
- Ambulante begeleiders
- Ouders van kinderen met taalbegripsproblemen
- Begeleiders voor kinderen met ernstige spraaktaalmoeilijkheden
- Opleidingsinstituten voor begeleiders van kinderen (0-12 jaar)
- ...
Kortom, we hebben een heleboel contacten te onderzoeken.
Over twee weken verwachten we de definitieve kaft te hebben die we op de website zetten ter promotie.
In de tussentijd gaan we in onze vrije momenten verder met het laatste schrijfproces en starten met het benaderen van ons netwerk.
Mocht u dit lezen en geïnteresseerd zijn....schroom niet en neem contact op voor meer informatie.
Ons plan is namelijk om bij het verschijnen van het boek ook ondersteuning te komen bieden bij het vertalen van de theorie naar de praktijk.
Denk hierbij aan workshops of begeleidingstrajecten die we graag met u samenstellen.