Praktijkgids 'Begrijp jij het?' in de opruiming!
22/02/15 Filed in: Praktijkgids
De praktijkgids verscheen in april 2010 en werd uitgegeven door Babs Kuiters en Simone Sarphatie van Consultaal.
Op 1 augustus 2014 is de Wet passend onderwijs in werking getreden en daarmee is § 3.7 Speciale onderwijszorg niet meer van toepassing. Indicatiestellingen zijn veranderd en onder verantwoordelijkheid gekomen van de instellingen voor het onderwijs en de ondersteuning aan leerlingen die doof, doofblind of slechthorend zijn en aan leerlingen met een taalontwikkelingsstoornis.
Daarnaast is in de tussentijd de taal in het onderwijs aan het veranderen. ‘Zorg’ heet nu ‘ondersteuning' en de ondersteuningsbehoeften van kinderen komen steeds meer centraal te staan en verdringen het spreken over kinderen in termen van diagnoses en handicaps.
Met het verstrijken van de tijd zijn taal en regelgeving dus veranderd. Voor kinderen die ondersteuning behoeven op het gebied van communicatieve vaardigheden blijft het van belang om de wereld bewust te maken van wat daarvoor nodig is. Onze Praktijkgids is daarmee nog steeds relevant!
Met dit boek in handen heb je een praktisch handvat voor het kijken naar kinderen en het versterken van de communicatieve vaardigheden. Ook die van jezelf!
Neem contact op om een praktijkgids te bestellen!
Op 1 augustus 2014 is de Wet passend onderwijs in werking getreden en daarmee is § 3.7 Speciale onderwijszorg niet meer van toepassing. Indicatiestellingen zijn veranderd en onder verantwoordelijkheid gekomen van de instellingen voor het onderwijs en de ondersteuning aan leerlingen die doof, doofblind of slechthorend zijn en aan leerlingen met een taalontwikkelingsstoornis.
Daarnaast is in de tussentijd de taal in het onderwijs aan het veranderen. ‘Zorg’ heet nu ‘ondersteuning' en de ondersteuningsbehoeften van kinderen komen steeds meer centraal te staan en verdringen het spreken over kinderen in termen van diagnoses en handicaps.
Met het verstrijken van de tijd zijn taal en regelgeving dus veranderd. Voor kinderen die ondersteuning behoeven op het gebied van communicatieve vaardigheden blijft het van belang om de wereld bewust te maken van wat daarvoor nodig is. Onze Praktijkgids is daarmee nog steeds relevant!
Met dit boek in handen heb je een praktisch handvat voor het kijken naar kinderen en het versterken van de communicatieve vaardigheden. Ook die van jezelf!
Neem contact op om een praktijkgids te bestellen!
Wat is dat eigenlijk, logopedie?
01/11/13 Filed in: Spraaktaalstoornissen
Wat is dat eigenlijk, logopedie? Iets met voeten? Of nee, voor als je stottert.
Dat is in het kort de meest voorkomende vraag die mij gesteld werd toen ik net klaar was met mijn opleiding als logopedist.
De onbekendheid met het vak heeft mij, en vakgenoten, al menig misverstand opgeleverd. Zelfs in gesprek met zorgverzekeraars. Drie maal raden wie daar de dupe van zijn?
Nu is er een initiatief genomen door een aantal logopedisten dat voor verandering gaat zorgen.
Zij gaan een film maken met als doel meer bekendheid te geven aan:
- wat logopedie is;
- met welke problemen je naar de logopedist toe kunt;
- hoe het zit met de voortdurende professionalisering van logopedisten;
- wat de bijdrage van logopedie voor de maatschappij kan zijn.
- Kortom: bekijk het met eigen ogen op www.logopedieloont.nl
Steunpunt tussenvoorzieningen
01/10/13 Filed in: Passend Onderwijs
Deze week opende wij het steunpunt tussenvoorzieningen in het Paleis voor Onderwijs.
Op de Facebook pagina kun je de nieuwste ontwikkelingen volgen!
Sociale participatie van dove jongeren
13/09/13 Filed in: Passend Onderwijs | Nieuws
ESM in de kou
07/09/13 Filed in: Spraaktaalstoornissen
Eerder plaatste ik een artikel van Dorothy Bishop, mijn heldin van de spraak- en taalontwikkeling. Zij verwoordde in het stuk mijn vermoedens over de grote onbekendheid van ESM bij het grote publiek. Helaas is het nog steeds actueel. Daarom plaats ik het stuk vandaag opnieuw. De link naar het originele artikel staat hier >>>
Als ‚service’ voor de lezers van het ConsulTaalblog volgt hieronder mijn vertaling.
Waar een regenachtig weekend al niet goed voor is...
De gewone kinderstoornissen die in de kou staan
Dorothy Bishop
Een specifieke taalstoornis (SLI in de Engelstalige literatuur; in Nederland bekend als (ESM) Ernstige spraaktaalmoeilijkheden) is een ontwikkelingsstoornis die tien keer zo veel voorkomt als autisme en net zo veel voorkomt zoals dyslexie. Hoe komt het dan dat u er nog nooit van gehoord heeft?
Communicatiestoornissen als ESM hebben weinig aandacht van het grote publiek of van onderzoekers.
Taxichauffeurs zijn geworden tot het moderne equivalent van de geïnteresseerde leek. Ik heb een totaal onsystematisch, maar lange termijn onderzoek naar hen uitgevoerd en kan rapporteren dat de meesten weten wat autisme en dyslexie is, maar dat zeer weinigen enig idee hebben van ernstige spraaktaalmoeilijkheden (ESM). Een vreemde zaak, aangezien ESM net zoveel voorkomt als dyslexie en 10 keer zoveel als autisme.
Kinderen met ESM hebben, zonder duidelijke reden, aanzienlijke problemen met het begrijpen en/of produceren. Echter, het is het duidelijk een stoornis met een imagoprobleem. Zo hebben wij wat ik de paradox van de taxichauffeur noem: hoe komt het dat taxibestuurders (en leken in het algemeen) op de hoogte zijn van dyslexie en autisme maar niet van ESM?
Dezelfde paradox wordt gezien in onderzoeksactiviteiten. Drie jaar geleden, woonde ik drie conferenties in Groot Brittanië bij die over respectievelijk autisme, dyslexie en ESM gingen. De autisme-bijeenkomst was reusachtig, de dyslexie-bijeenkomst was groot en de ESM-bijeenkomst was veel kleiner. Op de een of andere manier blijft men ESM over het hoofd zien. Toen ik naar mogelijke verklaringen speurde, vond ik er sommige logische redenen voor, maar ze gaven geen verklaring voor de onbekendheid. Andere, meer willekeurige factoren, vooral professionele prestige, schijnen een zorgwekkende grote rol te spelen in het bepalen van welke stoornissen aandacht krijgen.
Toen ik de discrepantie voor het eerst opmerkte, besloot ik mijn indrukken te kwantificeren door een beetje te googelen en zo werd een intrigerend project geboren dat leidde tot de publicatie: Which Neurodevelopmental Disorders Get Researched and Why? (gepubliceerd in http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0015112)
Ik besloot dat om echt inzicht te krijgen in factoren die onderzoeksactiviteit beïnvloeden, ik breder naar neurologische ontwikkelingsstoornissen zou moeten kijken, met inbegrip van sommige zeldzame genetische stoornissen. Ik vond een voorbeeld van zo’n een studie in BMJ, in een publicatie over neurologische ziekten. De conclusie was dat als onderzoek zou worden gekwantificeerd met een „publicatieverhouding“, wijzend op het aantal onderzoekspublicaties per aantal beïnvloede individuen, dan zouden veel voorkomende ziekten, zoals migraine, met betrekking tot zeldzame beelden zoals de ziekte van Creutzfeldt-Jakob worden ondervertegenwoordigd in onderzoek.
Mijn analyse van neurologische ontwikkelingsstoornissen bevatte precies hetzelfde patroon. De gemiddelde „publicatieverhouding“ was veel hoger voor zeldzame dan voor veel voorkomende stoornissen. Maar daar was een duidelijke reden voor. De zeldzame stoornissen waren ernstiger, dus dat moest ik wel in ogenschouw nemen. Klinische collega's kwamen mij te hulp door neurologische ontwikkelingsstoornissen op een ad hoc vier-punts ernst-schaal in te delen. De stoornissen varieerden ook in de mate waarin erfelijkheidsfactoren een rol speelden. Gebruikmakend van sleutelwoorden, kreeg ik een ruw percentage van genetisch onderzoek.
Rekening houdend met het voorkomen van de stoornis, de ernst, en het aandeel genetische studies, was mijn voorspelling van de hoeveelheid onderzoek gewijd aan een ziektebeeld vrij goed, zo’n 73% variantie (spreiding van de betrokken waarden). Niettemin, waren er nog steeds bijzonderheden. De hoeveelheid autisme-onderzoek stemde vrijwel overeen met de voorspelling, gegeven de frequentie en ernst, maar zowel ESM als dyslexie werden ondervertegenwoordigd in onderzoek. Nog schokkender veronachtzaamd waren de beelden ontwikkelingsdyscalculie, ontwikkelingsstoornis van de coördinatie van bewegingen/ dyspraxie (DCD) en spraakklank productiestoornissen. Daar tegenover stond dat de hoeveelheid onderzoek naar ADHD en het syndroom van Gilles de la Tourette hoog was in verhouding tot hun frequentie en ernst.
Een analyse van de verandering in de hoeveelheid onderzoek in de loop van de tijd openbaarde nog meer verschillen. Er waren 1.215 nieuwe publicaties over autisme in 1985-1989, toenemend tot 7.158 in de jaren 2005-2009. De toename voor ADHD was nog sterker, van 356 publicaties in 1985-1989 tot 6.158 in 2005-2009. Deze stijgingspercentages waren aanzienlijk hoger dan bij alle andere stoornissen die werden bekeken.
In hoeverre werden deze verschillen in de hoeveelheid onderzoeken bepaald door subsidies of fondsen? Om dit te bekijken gebruikte ik een web-based middel dat bij het belangrijkste financierende lichaam van de Verenigde Staten, de National Institutes of Health. Dit bevestigde een zeer sterk verband tussen de hoeveelheid financiering van stoornissen en de hoeveelheid onderzoek naar die stoornissen. Zo verliep de groei in onderzoek naar autisme in de loop van de jaren parallel aan een sterke verhoging van financiering, met inbegrip van sommige specifieke initiatieven. In 2006 ontving ‘Combating Autism Act’ $1 miljard(ca. €700 miljoen) van het Congres van Verenigde Staten, om in vijf jaar autisme en verwante stoornissen aan te pakken.
Een factor die een rol speelt op de achtergrond is de toename van de diagnose autisme in de loop van de afgelopen 20 jaar. Deze heeft tot een mate van urgentie geleid. Deze toename is echter, op zijn minst voor een deel toe te schrijven aan veranderde diagnostische criteria: sommige individuen met de diagnose hebben dusdanig milde symptomen dat men zich zou kunnen afvragen of zij een stoornis hebben. Een andere factor is de lobby door speciale belangengroepen. Deze zijn er opmerkelijk in geslaagd om autisme op de agenda van de politiek te krijgen. Terwijl dit bewonderenswaardig is, roept het tegelijkertijd de vraag op waarom dit niet is gelukt voor andere stoornissen.
Het is niet zo dat autisme en ADHD op de een of andere manier praktischer zijn voor onderzoekers dan andere stoornissen. De onderwerpen die worden onderzocht zijn redelijk vergelijkbaar, de verschillende stoornissen roepen dezelfde vragen op over oorzaken en, inderdaad, er zijn er geen scherpe grenzen tussen de diagnoses. De meeste kinderen hebben symptomen van verschillende beelden en weinigen voldoen aan de criteria voor één enkele diagnose.
Een definitieve analyse in mijn PLoS One publicatie komt met nog een andere reden voor de specifieke interesse in verschillende stoornissen, en een zorgwekkend onwetenschappelijke: de status van het beroep dat het meest verbonden is aan de stoornis. De analyse van de NIH financiering toonde aan dat de stoornissen niet alleen verschilden in de mate van financiering die zij aantrokken, maar ook in de bron van die financiering. ADHD, autisme en het syndroom van Gilles de la Tourette werden door NIH gecategoriseerd onder geestelijke gezondheid, de dyslexie werd geplaatst onder jeugdgezondheidszorg en ontwikkeling, en ESM onder communicatie stoornissen. De professionele disciplines verbonden aan elke categorie verschillen wezenlijk in prestige: geneeskunde voor geestelijke gezondheid, psychologie voor de ontwikkeling van kinderen, en logopedie voor ESM.
Mijn zorg is dat het erop lijkt dat een voornamelijk willekeurige categorisering van aandoeningen in relatie tot professionele disciplines tot een grove ongelijkheid heeft geleid in hoe nauw verwante beelden worden waargenomen en onderzocht.
Dorothy Bishop is een professor in ontwikkelingsneuropsychologie bij de Universiteit van Oxford en blogt in BishopBlog
Als ‚service’ voor de lezers van het ConsulTaalblog volgt hieronder mijn vertaling.
Waar een regenachtig weekend al niet goed voor is...
De gewone kinderstoornissen die in de kou staan
Dorothy Bishop
Een specifieke taalstoornis (SLI in de Engelstalige literatuur; in Nederland bekend als (ESM) Ernstige spraaktaalmoeilijkheden) is een ontwikkelingsstoornis die tien keer zo veel voorkomt als autisme en net zo veel voorkomt zoals dyslexie. Hoe komt het dan dat u er nog nooit van gehoord heeft?
Communicatiestoornissen als ESM hebben weinig aandacht van het grote publiek of van onderzoekers.
Taxichauffeurs zijn geworden tot het moderne equivalent van de geïnteresseerde leek. Ik heb een totaal onsystematisch, maar lange termijn onderzoek naar hen uitgevoerd en kan rapporteren dat de meesten weten wat autisme en dyslexie is, maar dat zeer weinigen enig idee hebben van ernstige spraaktaalmoeilijkheden (ESM). Een vreemde zaak, aangezien ESM net zoveel voorkomt als dyslexie en 10 keer zoveel als autisme.
Kinderen met ESM hebben, zonder duidelijke reden, aanzienlijke problemen met het begrijpen en/of produceren. Echter, het is het duidelijk een stoornis met een imagoprobleem. Zo hebben wij wat ik de paradox van de taxichauffeur noem: hoe komt het dat taxibestuurders (en leken in het algemeen) op de hoogte zijn van dyslexie en autisme maar niet van ESM?
Dezelfde paradox wordt gezien in onderzoeksactiviteiten. Drie jaar geleden, woonde ik drie conferenties in Groot Brittanië bij die over respectievelijk autisme, dyslexie en ESM gingen. De autisme-bijeenkomst was reusachtig, de dyslexie-bijeenkomst was groot en de ESM-bijeenkomst was veel kleiner. Op de een of andere manier blijft men ESM over het hoofd zien. Toen ik naar mogelijke verklaringen speurde, vond ik er sommige logische redenen voor, maar ze gaven geen verklaring voor de onbekendheid. Andere, meer willekeurige factoren, vooral professionele prestige, schijnen een zorgwekkende grote rol te spelen in het bepalen van welke stoornissen aandacht krijgen.
Toen ik de discrepantie voor het eerst opmerkte, besloot ik mijn indrukken te kwantificeren door een beetje te googelen en zo werd een intrigerend project geboren dat leidde tot de publicatie: Which Neurodevelopmental Disorders Get Researched and Why? (gepubliceerd in http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0015112)
Ik besloot dat om echt inzicht te krijgen in factoren die onderzoeksactiviteit beïnvloeden, ik breder naar neurologische ontwikkelingsstoornissen zou moeten kijken, met inbegrip van sommige zeldzame genetische stoornissen. Ik vond een voorbeeld van zo’n een studie in BMJ, in een publicatie over neurologische ziekten. De conclusie was dat als onderzoek zou worden gekwantificeerd met een „publicatieverhouding“, wijzend op het aantal onderzoekspublicaties per aantal beïnvloede individuen, dan zouden veel voorkomende ziekten, zoals migraine, met betrekking tot zeldzame beelden zoals de ziekte van Creutzfeldt-Jakob worden ondervertegenwoordigd in onderzoek.
Mijn analyse van neurologische ontwikkelingsstoornissen bevatte precies hetzelfde patroon. De gemiddelde „publicatieverhouding“ was veel hoger voor zeldzame dan voor veel voorkomende stoornissen. Maar daar was een duidelijke reden voor. De zeldzame stoornissen waren ernstiger, dus dat moest ik wel in ogenschouw nemen. Klinische collega's kwamen mij te hulp door neurologische ontwikkelingsstoornissen op een ad hoc vier-punts ernst-schaal in te delen. De stoornissen varieerden ook in de mate waarin erfelijkheidsfactoren een rol speelden. Gebruikmakend van sleutelwoorden, kreeg ik een ruw percentage van genetisch onderzoek.
Rekening houdend met het voorkomen van de stoornis, de ernst, en het aandeel genetische studies, was mijn voorspelling van de hoeveelheid onderzoek gewijd aan een ziektebeeld vrij goed, zo’n 73% variantie (spreiding van de betrokken waarden). Niettemin, waren er nog steeds bijzonderheden. De hoeveelheid autisme-onderzoek stemde vrijwel overeen met de voorspelling, gegeven de frequentie en ernst, maar zowel ESM als dyslexie werden ondervertegenwoordigd in onderzoek. Nog schokkender veronachtzaamd waren de beelden ontwikkelingsdyscalculie, ontwikkelingsstoornis van de coördinatie van bewegingen/ dyspraxie (DCD) en spraakklank productiestoornissen. Daar tegenover stond dat de hoeveelheid onderzoek naar ADHD en het syndroom van Gilles de la Tourette hoog was in verhouding tot hun frequentie en ernst.
Een analyse van de verandering in de hoeveelheid onderzoek in de loop van de tijd openbaarde nog meer verschillen. Er waren 1.215 nieuwe publicaties over autisme in 1985-1989, toenemend tot 7.158 in de jaren 2005-2009. De toename voor ADHD was nog sterker, van 356 publicaties in 1985-1989 tot 6.158 in 2005-2009. Deze stijgingspercentages waren aanzienlijk hoger dan bij alle andere stoornissen die werden bekeken.
In hoeverre werden deze verschillen in de hoeveelheid onderzoeken bepaald door subsidies of fondsen? Om dit te bekijken gebruikte ik een web-based middel dat bij het belangrijkste financierende lichaam van de Verenigde Staten, de National Institutes of Health. Dit bevestigde een zeer sterk verband tussen de hoeveelheid financiering van stoornissen en de hoeveelheid onderzoek naar die stoornissen. Zo verliep de groei in onderzoek naar autisme in de loop van de jaren parallel aan een sterke verhoging van financiering, met inbegrip van sommige specifieke initiatieven. In 2006 ontving ‘Combating Autism Act’ $1 miljard(ca. €700 miljoen) van het Congres van Verenigde Staten, om in vijf jaar autisme en verwante stoornissen aan te pakken.
Een factor die een rol speelt op de achtergrond is de toename van de diagnose autisme in de loop van de afgelopen 20 jaar. Deze heeft tot een mate van urgentie geleid. Deze toename is echter, op zijn minst voor een deel toe te schrijven aan veranderde diagnostische criteria: sommige individuen met de diagnose hebben dusdanig milde symptomen dat men zich zou kunnen afvragen of zij een stoornis hebben. Een andere factor is de lobby door speciale belangengroepen. Deze zijn er opmerkelijk in geslaagd om autisme op de agenda van de politiek te krijgen. Terwijl dit bewonderenswaardig is, roept het tegelijkertijd de vraag op waarom dit niet is gelukt voor andere stoornissen.
Het is niet zo dat autisme en ADHD op de een of andere manier praktischer zijn voor onderzoekers dan andere stoornissen. De onderwerpen die worden onderzocht zijn redelijk vergelijkbaar, de verschillende stoornissen roepen dezelfde vragen op over oorzaken en, inderdaad, er zijn er geen scherpe grenzen tussen de diagnoses. De meeste kinderen hebben symptomen van verschillende beelden en weinigen voldoen aan de criteria voor één enkele diagnose.
Een definitieve analyse in mijn PLoS One publicatie komt met nog een andere reden voor de specifieke interesse in verschillende stoornissen, en een zorgwekkend onwetenschappelijke: de status van het beroep dat het meest verbonden is aan de stoornis. De analyse van de NIH financiering toonde aan dat de stoornissen niet alleen verschilden in de mate van financiering die zij aantrokken, maar ook in de bron van die financiering. ADHD, autisme en het syndroom van Gilles de la Tourette werden door NIH gecategoriseerd onder geestelijke gezondheid, de dyslexie werd geplaatst onder jeugdgezondheidszorg en ontwikkeling, en ESM onder communicatie stoornissen. De professionele disciplines verbonden aan elke categorie verschillen wezenlijk in prestige: geneeskunde voor geestelijke gezondheid, psychologie voor de ontwikkeling van kinderen, en logopedie voor ESM.
Mijn zorg is dat het erop lijkt dat een voornamelijk willekeurige categorisering van aandoeningen in relatie tot professionele disciplines tot een grove ongelijkheid heeft geleid in hoe nauw verwante beelden worden waargenomen en onderzocht.
Dorothy Bishop is een professor in ontwikkelingsneuropsychologie bij de Universiteit van Oxford en blogt in BishopBlog
Werk in uitvoering
07/09/13 Filed in: Passend Onderwijs, Publiciteit
Midden in de zomervakantie hebben we het Paleis voor Onderwijs geopend.
Zoals ik al eerder schreef: het huis voor onderwijsvernieuwers. Het is tot nu toe gelukt om wekelijks berichten te plaatsen over actuele onderwerpen rond onderwijs.
We hebben grootse plannen met het Paleis, niet in de laatste plaats omdat er nog zoveel werk te verrichten is.
Volg de ontwikkelingen op onze website!
Zoals ik al eerder schreef: het huis voor onderwijsvernieuwers. Het is tot nu toe gelukt om wekelijks berichten te plaatsen over actuele onderwerpen rond onderwijs.
We hebben grootse plannen met het Paleis, niet in de laatste plaats omdat er nog zoveel werk te verrichten is.
Volg de ontwikkelingen op onze website!
Goede voornemens voor 2013-2014
26/08/13 Filed in: Passend Onderwijs | Publiciteit
Al eerder heb ik genoemd hoe aardig het toch is om twee keer per jaar goede voornemens te mogen uitspreken.
Het schooljaar 2013-2014 is inmiddels op gang. De ontwikkeling van passend onderwijs komt dit schooljaar tot uiting in een groot aantal bestuurlijke zaken die uitgewerkt moeten worden. De ondersteuningsprofielen zijn op de meeste scholen aanwezig. Ondersteuningsplannen zijn geschreven of nog in voorbereiding. Ondersteuningsplanraden zijn aan het ontstaan.
Wat dit allemaal gaat betekenen voor de kinderen is nog niet duidelijk en bij rondvragen in de praktijk kijken leerkrachten me met vragende ogen aan. Ik hoor wisselende berichten. Van schoolbesturen en -directies die hun teamleden meenemen in de ontwikkelingen. Die de omslag naar handelingsgericht werken en het denken in ondersteuningsbehoefte en onderwijsbehoefte al hebben gemaakt. Tot schoolteams die nog wachten op informatie want 'het zal zo'n vaart toch niet lopen'.
Er zijn dus nog grote verschillen en er is nog veel werk te doen. Niet in de laatste plaats waar het het vormen van tussenvoorzieningen betreft. In onze ogen een kansrijke uitwerking van passend onderwijs die mogelijkheden benut van leerlingen, leerkrachten en schoolteams.
Voor Consultaal betekent dit dat wij dit jaar:
- ons bedrijf gaan reorganiseren naar wat nodig is voor de nieuwe onderwijsontwikkelingen;
- in kaart gaan brengen welke tussenvoorzieningen er landelijk zijn;
- inzetten op informatievoorziening over het opzetten van tussenvoorzieningen;
- begeleiding gaan geven aan invoeringstrajecten voor tussenvoorzieningen;
- verder gaan met het aandacht vragen voor kinderen met taalontwikkelingsstoornissen;
- de laatste dossiers voor REC cluster 2 in Holland-Flevoland helpen verwerken.
Tot slot ben ik trots om te vermelden dat het Paleis voor Onderwijs inmiddels is geopend als huis voor onderwijsvernieuwers. De deuren staan pas net open en we zijn de galerijen nog aan het inrichten, maar wie suggesties heeft, vragen input of andere aanvullingen, die is welkom.
Dat het maar weer een mooi schooljaar zal worden!
De Kleine Klas - deel twee
Vanaf vandaag is het interview met Denise helemaal te zien via deze link
De Kleine Klas
29/03/13 Filed in: Passend Onderwijs | Tussenvoorziening
Voor een vraaggesprek over een tussenvoorziening reisde ik gisteren af naar de Amsterdamse Jordaan. Daar staat de 14de Montessorischool en die heeft 'De Kleine Klas', een pilot tussenvoorziening.
Ik sprak met Denise Messelaar, de ambulante begeleider die is betrokken bij deze groep.
Enthousiasme vulde het Kleine Klas-lokaal, waar Denise vertelde over de winstpunten van deze organisatievorm. In de kleine groepen die van dit onderwijsarrangement gebruik kunnen maken is volop aandacht voor het ondersteunen van de sociaal-emotionele ontwikkeling. In een veilige omgeving leren de kinderen omgaan met hun beperkingen, waardoor de handicap vermindert. De Kleine Klas heeft trouwens plaats voor kinderen met diverse extra onderwijsbehoeften. Rugzak of geen rugzak, cluster 1-, 2-, 3- of 4-indicaties, het maakt niet uit.
Een belangrijk aandachtspunt in de tussenvoorziening is de transfer naar de eigen, reguliere groep van de leerlingen. Wat ze leren in de Kleine Klas, wordt ook geoefend met hun eigen leerkrachten in hun eigen vaste groep. Zo is de integratie compleet!
Ik ben de videobeelden al aan het monteren, dus het interview met Denise is binnenkort te bekijken op deze site.
Ik sprak met Denise Messelaar, de ambulante begeleider die is betrokken bij deze groep.
Enthousiasme vulde het Kleine Klas-lokaal, waar Denise vertelde over de winstpunten van deze organisatievorm. In de kleine groepen die van dit onderwijsarrangement gebruik kunnen maken is volop aandacht voor het ondersteunen van de sociaal-emotionele ontwikkeling. In een veilige omgeving leren de kinderen omgaan met hun beperkingen, waardoor de handicap vermindert. De Kleine Klas heeft trouwens plaats voor kinderen met diverse extra onderwijsbehoeften. Rugzak of geen rugzak, cluster 1-, 2-, 3- of 4-indicaties, het maakt niet uit.
Een belangrijk aandachtspunt in de tussenvoorziening is de transfer naar de eigen, reguliere groep van de leerlingen. Wat ze leren in de Kleine Klas, wordt ook geoefend met hun eigen leerkrachten in hun eigen vaste groep. Zo is de integratie compleet!
Ik ben de videobeelden al aan het monteren, dus het interview met Denise is binnenkort te bekijken op deze site.
Tussenvoorzieningen in perspectief
25/03/13 Filed in: Passend Onderwijs | Tussenvoorziening
Sinds 1998 ben ik proefondervindelijk de meerwaarde aan het onderzoeken van tussenvoorzieningen in het kader van passend onderwijs.
In die tijd noemden we ze nog geen tussenvoorzieningen, maar speciale groepen of groep-in-school. Passend onderwijs was zoiets als het realiseren van een kwalitatief onderwijsaanbod en bijbehorende randvoorwaarden om maximale integratie van leerlingen met een handicap binnen het regulier onderwijs waar te maken. Met een zogeheten Rugzak konden leerlingen onder meer terecht in de groep-in-school.
De eerste groep-in-school bood plaats aan leerlingen met ernstige spraaktaalmoeilijkheden en startte in augustus 1998 in Almere. Een paar maanden later opende een tweede groep-in-school zijn deuren voor leerlingen met een ZML-indicatie.
De winst voor de kinderen zat hem over het algemeen in het thuisnabij aanbod van speciaal onderwijs in een reguliere schoolomgeving. Bijkomend voordeel waren de ruime integratiemogelijkheden van speciaal naar regulier en vice versa.
De meeste leerlingen zaten er goed op hun plaats, afgaand op het welzijn van de kinderen, hun vorderingen en de tevredenheid van ouders.
Voor sommige kinderen lag het anders. De groep-in-school sloot te veel of te weinig aan bij wat nodig was. Het voordeel van de tussenvoorziening was in die gevallen: flexibiliteit in de organisatie en expertise dichtbij de leerling. Hierdoor realiseerden we in zo min mogelijk tijd overplaatsing naar een meer aansluitende, passend onderwijsplek.
Inmiddels is het 2013 en de wereld ziet er anders uit.
Er zijn veel meer tussenvoorzieningen in het land opgezet. Niet alleen meer in het primair onderwijs, maar ook in het voortgezet en beroepsonderwijs. Veel van deze voorzieningen draaien nog steeds als ‘pilot’. Dit roept twee vragen bij mij op:
Blijkbaar zien ook anderen in het veld de meerwaarde al in van deze vorm van passend onderwijs...
Schoolondersteuningsprofielen
Inmiddels mocht ik rond de eenentwintig basisscholen helpen bij het maken van hun schoolondersteuningsprofiel.
Saai? Welnee! Het is namelijk een bijzondere ervaring om schoolmedewerkers van weinig tot zeer enthousiast te horen vertellen over hun werk. Sommigen zijn zo openlijk trots op wat ze bereiken op hun school dat ik er blij van word. Daarnaast vind ik het boeiend om een kijkje te kunnen nemen in al die verschillende keukens en te zien hoe het staat met de invoering van passend onderwijs op de werkvloer.
Wat ik zoal gezien heb? In de gesprekken worden de basisondersteuning, de extra ondersteuning en de ambities van scholen tegen het licht gehouden en dit levert spannende discussies op over kansen en grenzen aan de mogelijkheden. Mooi is te zien hoe het gesprek over passend onderwijs in de schoolteams op gang komt door deze aanpak en dat meningen worden gevormd en genuanceerd. De meest gehoorde conclusie is: de individuele leerling met zijn mogelijkheden in combinatie met de mogelijkheden van de leerkracht, de groep en de school zijn leidend voor ons beleid op passend onderwijs. Klinkt logisch, maar behoeft wat mij betreft zeker nog uitwerking in een volgend blogbericht…
Ik zie dat passend onderwijs al flink in de schoolpraktijk aan het indalen is. De mate waarin verschilt wel per school. Daarom is het aardig om de inhoud van de gesprekken met directies en teamleden per school te vergelijken. De uitkomsten variëren van gesprekken met een identieke strekking tot beelden van teamleden die haaks staan op die van hun directie.
Schoolteams kunnen bang zijn om ‘kleur te bekennen’ met hun profiel. Waarschijnlijk speekt hierbij de angst om zich vast te pinnen aan specifieke problematiek bij kinderen een rol: “Als we kiezen voor de begeleiding van kinderen met autisme, krijgen we dan alle autistische kinderen uit de wijk op onze school? Want als dat zo is dan zetten we dat liever niet in ons profiel.”
Wat mij na al die jaren werken aan de invoering van passend onderwijs nog steeds verbaast is het imago van deze onderwijsontwikkeling. Waar hard gewerkt wordt om de kinderen en de leraren volop mogelijkheden te bieden om zich te ontwikkelen, is er nog steeds scepsis. Zoals Kees van der Wolf en enkele ‘volgelingen’ het met elkaar eens zijn: passend onderwijs is niets meer of minder dan goed onderwijs. Daar kan toch niemand op tegen zijn?
Nou, het goede nieuws dat ik van al mijn gesprekspartners inzake de profielen te horen krijg is dat zij voor goed onderwijs zijn! Wel is er de vaak terugkerende vraag hoe met teruglopende middelen het goede onderwijs passend georganiseerd kan (blijven) worden. Deze vraag heeft zowel betrekking op de organisatie van passend onderwijs in de school als ook op de buitenwereld van besturen en samenwerkingsverbanden. Gevolg is dat er nog steeds flink gebakkeleid wordt over grenzen van mogelijkheden en geldstromen. Ik vind het begrijpelijk, maar ook jammer dat deze ‘middelendiscussie’ het inhoudelijke gesprek blijft overschaduwen. Hier ligt een belangrijke uitdaging voor mij als adviseur en om mijn inspiratie hiervoor vast te houden grijp ik terug naar een lezing van mijn beroemde voorvader Samuel Sarphati (1851). ‘Hij beklaagde zich niet over onbegrip of tegenwerking, maar betoogde dat tegenstand onmisbaar en nuttig was’
Tot slot wil ik nog even stilstaan bij een andere vraag die regelmatig de kop opsteekt: wat gaat er straks met ons profiel gebeuren?
De schoolondersteuningsprofielen worden ‘op elkaar gelegd’ om zo een analyse op bestuursniveau te maken. Met die analyse in de hand kunnen schoolbesturen in de samenwerkingsverbanden hun standpunt laten zien ten aanzien van hun niveau van basisondersteuning en extra ondersteuning. Vervolgens worden er door het samenwerkingsverband ondersteuningsplannen gemaakt worden waarin onder meer de regionale dekking van expertise in kaart is gebracht. Hoe dit in de praktijk zal uitwerken? Dat is een vraag waarop ik ook nog geen antwoord heb. Er bestaan grote regionale verschillen in samenwerking tussen besturen en samenwerkingsverbanden. We zijn op weg naar passend onderwijs, maar deze grootscheepse exercitie vraagt voorlopig nog veel inzet van alle partijen: van de politiek tot aan de werkvloer en, als je het mij vraagt, vice versa. Het is maar goed dat ik daar ook een bijdrage aan mag leveren!
Speerpuntscholen voor ESM - een artikel
27/02/13 Filed in: Tussenvoorziening
In de eerste Van Horen Zeggen (VHZ) van 2013 staat een artikel over Speerpuntscholen voor ESM en ik heb meerdere redenen waarom ik hier aandacht aan besteed in ons ConsulTaalblog.
Ten eerste omdat ik van Frans Mollee, één van de auteurs van het stuk maanden geleden al hoorde dat hij met het stuk bezig was en dat hij ook mijn 'Stappen naar passend onderwijs' aanhaalde. Die reden is dus ook 'trots' te noemen. In het artikel wordt een pilot beschreven waarbij de Professor van Gilseschool (Haarlem) een intensieve samenwerking is aangegaan met verschillende reguliere basisscholen. Gedurende de looptijd van de pilot heeft de NSDSK onderzoek gedaan naar de effecten van speerpuntscholen op de taal en psychosociale vaardigheden en is er een evaluatie gehouden met leraren. De lijst van kritische succesfactoren die uitgebreid aan bod komt in mijn boek is hierbij gebruikt.
Samengevat is de conclusie van het verkennend onderzoek voorlopig dat de ESM leerlingen die op een Speerpuntschool zitten een positief beeld laten zien als gekeken wordt naar hun psychosociaal functioneren en hun taalvaardigheid. De leerkrachten voelen zich competenter doordat hun expertise is vergroot en zij door SVIB hun klassenmanagement hebben verbeterd.
Voor het artikel verwijs ik naar de downloadpagina. Een literatuurlijst bij het artikel is te downloaden via de website van Siméa. Het artikel is geplaatst met toestemming van de redactie van VHZ.
Ten eerste omdat ik van Frans Mollee, één van de auteurs van het stuk maanden geleden al hoorde dat hij met het stuk bezig was en dat hij ook mijn 'Stappen naar passend onderwijs' aanhaalde. Die reden is dus ook 'trots' te noemen. In het artikel wordt een pilot beschreven waarbij de Professor van Gilseschool (Haarlem) een intensieve samenwerking is aangegaan met verschillende reguliere basisscholen. Gedurende de looptijd van de pilot heeft de NSDSK onderzoek gedaan naar de effecten van speerpuntscholen op de taal en psychosociale vaardigheden en is er een evaluatie gehouden met leraren. De lijst van kritische succesfactoren die uitgebreid aan bod komt in mijn boek is hierbij gebruikt.
Samengevat is de conclusie van het verkennend onderzoek voorlopig dat de ESM leerlingen die op een Speerpuntschool zitten een positief beeld laten zien als gekeken wordt naar hun psychosociaal functioneren en hun taalvaardigheid. De leerkrachten voelen zich competenter doordat hun expertise is vergroot en zij door SVIB hun klassenmanagement hebben verbeterd.
Voor het artikel verwijs ik naar de downloadpagina. Een literatuurlijst bij het artikel is te downloaden via de website van Siméa. Het artikel is geplaatst met toestemming van de redactie van VHZ.
Trajectklassen in het land
04/02/13 Filed in: Tussenvoorziening
Landelijk zie ik steeds meer initiatieven voor het starten van tussenvoorzieningen. Er zijn inmiddels uiteenlopende organisatievormen voor verschillende doelgroepen opgezet of in oprichting.
Heel illustratieve beelden ziet u op de website voor passend onderwijs. De filmpjes tonen aan dat tussenvoorzieningen echt passend onderwijs kunnen opleveren. Een kansrijke onderwijsomgeving voor alle kinderen op het hoogst, haalbare niveau.
Siméacongres 2013
28/01/13
Op 11 en 12 april vindt het jaarlijkse Siméacongres in Lunteren weer plaats.
Onderwerp dit jaar: Trending Topics
Wij zijn er trots om op 12 april een bijdrage te mogen leveren met een parallelsessie (no.43) over medium onderwijsarrangementen.
De ontwikkeling van passend onderwijs gaat gepaard met landelijke experimenten en pilots op het gebied van tussenvoorzieningen.
Siméa heeft afgesproken dat deze voor cluster 2 medium onderwijsarrangementen heten. Voor leerlingen die in de doelgroep voor deze arrangementen in aanmerking komen, zijn de medium onderwijsarrangementen al eerder beschreven. Hieraan heb ik destijds namens Consultaal een bijdrage mogen leveren.
Simone Sarphatie zal in haar presentatie aan de hand van het boek 'Stappen naar passend onderwijs - het invoeren van een tussenvoorziening' vertellen over de kritische succesfactoren. Meer informatie volgt op de website van Siméa!
Onderwerp dit jaar: Trending Topics
Wij zijn er trots om op 12 april een bijdrage te mogen leveren met een parallelsessie (no.43) over medium onderwijsarrangementen.
De ontwikkeling van passend onderwijs gaat gepaard met landelijke experimenten en pilots op het gebied van tussenvoorzieningen.
Siméa heeft afgesproken dat deze voor cluster 2 medium onderwijsarrangementen heten. Voor leerlingen die in de doelgroep voor deze arrangementen in aanmerking komen, zijn de medium onderwijsarrangementen al eerder beschreven. Hieraan heb ik destijds namens Consultaal een bijdrage mogen leveren.
Simone Sarphatie zal in haar presentatie aan de hand van het boek 'Stappen naar passend onderwijs - het invoeren van een tussenvoorziening' vertellen over de kritische succesfactoren. Meer informatie volgt op de website van Siméa!
Over bloeien en voorwaarden voor passend onderwijs
07/01/13
Precies een week geleden kwam deze, in mijn ogen, prachtige bloem tot bloei. Niet hier in de kou, maar wel ergens in het zuiden van Spanje. Het was nog net 2012 en ik vond het een schitterende opmaat voor 2013.
Vanochtend in de file naar Amsterdam voor mijn eerste teambijeenkomst over passend onderwijs dit jaar, dreigde ik dat geluksgevoel bijna kwijt te raken, maar het kwam goed!
Iets te laat gearriveerd werd tijdens het gesprek met het schoolteam duidelijk dat men daar al ruimschoots dacht in mogelijkheden. Passend onderwijs, dus het geven van goed onderwijs dat aansluit op de onderwijsbehoeften van kinderen was al min of meer een tweede natuur in de discussie. Het was fijn om te merken dat de mensen op de werkvloer niet ontmoedigd werden door de zorgen over middelen, geldstromen en bezuinigingen. Extra ondersteuning en expertise kosten nu eenmaal geld en dat is een belangrijke voorwaarde om goed werk te kunnen leveren.
Ik ben het ermee eens dat geld van groot belang is, maar het is niet de enige en zeker niet de belangrijkste voorwaarde voor het kunnen bieden van goed onderwijs.
Daar was op de terugreis het beeld van die bloem weer op mijn netvlies. Zonder het irrigatiesysteem dat de eigenaar op het dakterras had aangelegd was deze bloem nooit zo uitgekomen. Niet in het droge Spanje. Maar de zon is net zo’n wezenlijke bron van energie. Die vond ik vandaag in grauw Amsterdam in het hart en de houding van een prachtige school.
Vanochtend in de file naar Amsterdam voor mijn eerste teambijeenkomst over passend onderwijs dit jaar, dreigde ik dat geluksgevoel bijna kwijt te raken, maar het kwam goed!
Iets te laat gearriveerd werd tijdens het gesprek met het schoolteam duidelijk dat men daar al ruimschoots dacht in mogelijkheden. Passend onderwijs, dus het geven van goed onderwijs dat aansluit op de onderwijsbehoeften van kinderen was al min of meer een tweede natuur in de discussie. Het was fijn om te merken dat de mensen op de werkvloer niet ontmoedigd werden door de zorgen over middelen, geldstromen en bezuinigingen. Extra ondersteuning en expertise kosten nu eenmaal geld en dat is een belangrijke voorwaarde om goed werk te kunnen leveren.
Ik ben het ermee eens dat geld van groot belang is, maar het is niet de enige en zeker niet de belangrijkste voorwaarde voor het kunnen bieden van goed onderwijs.
Daar was op de terugreis het beeld van die bloem weer op mijn netvlies. Zonder het irrigatiesysteem dat de eigenaar op het dakterras had aangelegd was deze bloem nooit zo uitgekomen. Niet in het droge Spanje. Maar de zon is net zo’n wezenlijke bron van energie. Die vond ik vandaag in grauw Amsterdam in het hart en de houding van een prachtige school.
2012 bijna afgelopen, hoogtepunten
18/12/12
2012 is bijna afgelopen en, net als op de tv, sommen we nog even een paar hoogtepunten van het tweede jaar Consultaal op.
In onze missie in het verkrijgen van meer aandacht voor kinderen met spraak- en taalstoornissen hebben we een mooie stap gezet in de training onderkenning van Taalbegripsproblemen voor de activiteitencoördinatoren van de Schoor. De verkoop van ons boek ‚Begrijp jij het? Praktijkgids voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen’ verliep met horten en stoten, maar nog steeds komen er bestellingen vanuit het hele land.
Passend onderwijs was een grillig verhaal, mede als gevolg van de Haagse politiek en de voorgenomen bezuinigingen. Zaken in de media als thuiszittende en zeilende kinderen voor wie geen passend onderwijs gerealiseerd kon worden overheersten het nieuws. De slag van ‚praten over’, naar het organiseren van passend onderwijs maakt een langzame start en het ziet er naar uit dat er nog een lange weg is te gaan.
Ondertussen zien we dat schoolbesturen en samenwerkingsverbanden zich gestaag aan het voorbereiden zijn op de invoering van passend onderwijs.
In samenwerking met Eduquality hebben we een belangrijke bijdrage geleverd aan het ondersteunen van scholen bij het opstellen van schoolondersteuningsprofielen. In het vervolg daarop hebben we bestuurlijke analyses gemaakt van de basisondersteuning en extra ondersteuning die in verschillende regio wordt geboden.
Het lijkt erop dat de tijd rijp begint te worden voor het verder ontwikkelen van tussenvoorzieningen in het kader van passend onderwijs. ‚Stappen naar passend onderwijs - het invoeren van een tussenvoorziening’ is meerdere malen aangehaald als geschikt instrument om te gebruiken. Iets waar we heel trots op zijn. En dat brengt ons op 2013.....
Naast alle persoonlijke goede voornemens hebben we natuurlijk ook weer plannen voor Consultaal.
Al in januari start er een tweede training Taalbegripsproblemen voor Stichting De Schoor, in Almere. Drie weken achter elkaar gaan we theorie en, vooral veel, praktijkinformatie over het signaleren en begeleiden van taal- en communicatieproblemen van kinderen.
In de ontwikkeling naar passend onderwijs ondersteunen we nog een flink aantal scholen bij het opstellen van hun schoolondersteuningsprofielen. Ook volgen er nog bestuurlijke analyses, waarmee de schoolbesturen in overleg zullen treden met de samenwerkingsverbanden.
Tot slot doen we vast een VOORAANKONDIGING:
In het voorjaar van 2013 organiseren wij een intervisiebijeenkomst over tussenvoorzieningen in het kader van passend onderwijs.
Hierover volgt in januari meer informatie.
Nu dit jaar afloopt, sluit Consultaal de deuren van 22 december 2012 tot 7 januari 2013.
Wij wensen iedereen fijne feestdagen toe en een gezond en mooi 2013!
Simone Sarphatie & Babs Kuiters
Jubileumcongres: Auris 10 jaar
14/11/12
Terugblikkend op het, in mijn ogen overwegend fantastische, congres van afgelopen vrijdag weet ik het nog steeds zeker: het wonder van taal heeft mij gevangen.
Taal als communicatiemiddel. Misschien wel het belangrijkste onderdeel dat de mens onderscheidt van de rest van alle fauna op de wereld. Even los van het feit dat we met z’n allen over het algemeen onbewust van die gave communiceren, blijft het een boeiende vaardigheid. Als je bedenkt wat er allemaal in het lichaam gebeurt voordat we iets kunnen begrijpen of zeggen dan is het een wonder dat verbale communicatie kan slagen.
Een reeks van experts uit Nederland en Engeland sprak over erfelijkheid, meertaligheid, specifieke taalontwikkelingsstoornissen* en wat het betekent om een taalstoornis ten hebben. Vanuit verschillende perspectieven werd belicht hoe deze zaken een rol spelen bij de taalverwerving en de problemen die daarbij kunnen optreden.
We weten ook heel veel nog niet, maar het wordt steeds inzichtelijker wat we nog niet weten. Dat is ook wetenschap. Toch?
De verschillende perspectieven werden neergezet door een neurolinguïst, taalkundigen, logopedisten, psycholinguïst, ….en een ‘ervaringsdeskundige’.
Het was fijn om verschillende onderzoeken gepresenteerd te zien op een manier die de 400 aanwezigen onderdompelden in visuele ondersteuning bij een gesproken verhaal. Op een levensgroot scherm werden behalve de PowerPoint presentaties ook de spreker getoond en was er simultane ondertiteling. En alsof dat niet genoeg was werd de hele dag getolkt door twee gebarentolken. Respect! Ik kan niet begrijpen dat er in de ‘gewone’ wereld nog altijd zo lacherig gedaan wordt bij gebaren.
De grootste verrassing van de dag kwam voor mij niet uit de wetenschappelijke hoek, maar bracht David. Een jongen van 23 jaar. Afgestudeerd elektricien. Zeer communicatief ingesteld en, voor een man, heel open over zijn gevoelens. Zijn opleiding had hij vanaf de basisschool kunnen doorlopen met hulp van logopedisten, speciaal onderwijs en ambulante begeleiders. Hij heeft namelijk een specifieke taalontwikkelingsstoornis. Niets zo onzichtbaar als dat, maar wel heel belemmerend en dat kon hij zo goed uitdrukken. Hij verwoordde dat een taalstoornis niet over gaat en dat het echt heel vervelend is om er een te hebben. Op zijn manier vertelde hij de experts en wetenschappers in de zaal wat het betekent om een taalstoornis te hebben.
Over vriendschap: hij heeft één goede vriend die begrijpt hoe ze met elkaar kunnen praten.
Over werk: het lukt hem na twee korte aanstellingen die mislukten als gevolg van communicatieproblemen met de leidinggevenden niet om aan werk te komen. Het UWV doet alleen aan schriftelijke aanvragen, maar het lukt hem niet zijn verhaal op papier te zetten. Hij wil liever iemand te spreken krijgen, zodat hij goed kan uitleggen wat hij heeft en op welke manier hij beter kan communiceren. Daar doet deze instelling echter niet aan. Schriftelijk of niet. Hij kan wel een jobcoach krijgen, alleen kan dat pas als hij een baan heeft. David vertelt indringend dat hij een jobcoach nodig heeft om aan een baan te kunnen komen. Solliciteren met een taalstoornis is niet gemakkelijke. En al helemaal niet in deze tijd. Begeleiding kreeg hij nog toen op een onderwijsinstelling zat. Nu dus niet meer. Nu schakelt hij zijn moeder in als hij echt even ondersteuning van zijn communicatie nodig heeft bij het regelen van zaken.
Over zijn leven: het is niet gemakkelijk om je niet begrepen te voelen en om je niet gemakkelijk te kunnen verwoorden. De wereld heeft daar weinig geduld voor en begrijpt niet wat nou eigenlijk je probleem is.
Tips die hij de aanwezigen meegaf waren:
1: Goed blijven begeleiden op school, maar niet pamperen. Dit maakte de overgang van het voortgezet speciaal onderwijs in kleine groepen naar het beroepsonderwijs met grote groepen studenten erg zwaar.
2: Geduld hebben. Geef mensen met taalstoornissen tijd om de taal te begrijpen en verwerken en om hun antwoorden te formuleren. Val ze daarbij niet in de rede en vul hun zinnen ook niet aan. Dat werkt eerder verwarrend dan helpend. Ook komt het niet zo aardig als iemand jouw zinnen steeds afmaakt. Dit laatste zei David niet, maar vul ik in, want het zou mij persoonlijk erg irriteren als iemand op die manier inbreekt in wat ik wil zeggen.
Schrijnend dat deze jongen, en er zijn er veel meer van, buiten de deuren van deze congresruimte zoveel moeite heeft om te begrijpen en begrepen te worden.
Maar de zaal zat ook vol mensen die gewend zijn om te communiceren met kinderen en volwassenen met communicatieve handicaps.
Laten we doorgaan met het onder de aandacht brengen van deze doelgroep. David werd aan het eind van de dag aangewezen als de ultieme ambassadeur voor de doelgroep. Ondanks zijn beperkte taalvermogen was hij misschien wel de meest indrukwekkende communicator van de hele dag.
Taal als communicatiemiddel. Misschien wel het belangrijkste onderdeel dat de mens onderscheidt van de rest van alle fauna op de wereld. Even los van het feit dat we met z’n allen over het algemeen onbewust van die gave communiceren, blijft het een boeiende vaardigheid. Als je bedenkt wat er allemaal in het lichaam gebeurt voordat we iets kunnen begrijpen of zeggen dan is het een wonder dat verbale communicatie kan slagen.
Een reeks van experts uit Nederland en Engeland sprak over erfelijkheid, meertaligheid, specifieke taalontwikkelingsstoornissen* en wat het betekent om een taalstoornis ten hebben. Vanuit verschillende perspectieven werd belicht hoe deze zaken een rol spelen bij de taalverwerving en de problemen die daarbij kunnen optreden.
We weten ook heel veel nog niet, maar het wordt steeds inzichtelijker wat we nog niet weten. Dat is ook wetenschap. Toch?
De verschillende perspectieven werden neergezet door een neurolinguïst, taalkundigen, logopedisten, psycholinguïst, ….en een ‘ervaringsdeskundige’.
Het was fijn om verschillende onderzoeken gepresenteerd te zien op een manier die de 400 aanwezigen onderdompelden in visuele ondersteuning bij een gesproken verhaal. Op een levensgroot scherm werden behalve de PowerPoint presentaties ook de spreker getoond en was er simultane ondertiteling. En alsof dat niet genoeg was werd de hele dag getolkt door twee gebarentolken. Respect! Ik kan niet begrijpen dat er in de ‘gewone’ wereld nog altijd zo lacherig gedaan wordt bij gebaren.
De grootste verrassing van de dag kwam voor mij niet uit de wetenschappelijke hoek, maar bracht David. Een jongen van 23 jaar. Afgestudeerd elektricien. Zeer communicatief ingesteld en, voor een man, heel open over zijn gevoelens. Zijn opleiding had hij vanaf de basisschool kunnen doorlopen met hulp van logopedisten, speciaal onderwijs en ambulante begeleiders. Hij heeft namelijk een specifieke taalontwikkelingsstoornis. Niets zo onzichtbaar als dat, maar wel heel belemmerend en dat kon hij zo goed uitdrukken. Hij verwoordde dat een taalstoornis niet over gaat en dat het echt heel vervelend is om er een te hebben. Op zijn manier vertelde hij de experts en wetenschappers in de zaal wat het betekent om een taalstoornis te hebben.
Over vriendschap: hij heeft één goede vriend die begrijpt hoe ze met elkaar kunnen praten.
Over werk: het lukt hem na twee korte aanstellingen die mislukten als gevolg van communicatieproblemen met de leidinggevenden niet om aan werk te komen. Het UWV doet alleen aan schriftelijke aanvragen, maar het lukt hem niet zijn verhaal op papier te zetten. Hij wil liever iemand te spreken krijgen, zodat hij goed kan uitleggen wat hij heeft en op welke manier hij beter kan communiceren. Daar doet deze instelling echter niet aan. Schriftelijk of niet. Hij kan wel een jobcoach krijgen, alleen kan dat pas als hij een baan heeft. David vertelt indringend dat hij een jobcoach nodig heeft om aan een baan te kunnen komen. Solliciteren met een taalstoornis is niet gemakkelijke. En al helemaal niet in deze tijd. Begeleiding kreeg hij nog toen op een onderwijsinstelling zat. Nu dus niet meer. Nu schakelt hij zijn moeder in als hij echt even ondersteuning van zijn communicatie nodig heeft bij het regelen van zaken.
Over zijn leven: het is niet gemakkelijk om je niet begrepen te voelen en om je niet gemakkelijk te kunnen verwoorden. De wereld heeft daar weinig geduld voor en begrijpt niet wat nou eigenlijk je probleem is.
Tips die hij de aanwezigen meegaf waren:
1: Goed blijven begeleiden op school, maar niet pamperen. Dit maakte de overgang van het voortgezet speciaal onderwijs in kleine groepen naar het beroepsonderwijs met grote groepen studenten erg zwaar.
2: Geduld hebben. Geef mensen met taalstoornissen tijd om de taal te begrijpen en verwerken en om hun antwoorden te formuleren. Val ze daarbij niet in de rede en vul hun zinnen ook niet aan. Dat werkt eerder verwarrend dan helpend. Ook komt het niet zo aardig als iemand jouw zinnen steeds afmaakt. Dit laatste zei David niet, maar vul ik in, want het zou mij persoonlijk erg irriteren als iemand op die manier inbreekt in wat ik wil zeggen.
Schrijnend dat deze jongen, en er zijn er veel meer van, buiten de deuren van deze congresruimte zoveel moeite heeft om te begrijpen en begrepen te worden.
Maar de zaal zat ook vol mensen die gewend zijn om te communiceren met kinderen en volwassenen met communicatieve handicaps.
Laten we doorgaan met het onder de aandacht brengen van deze doelgroep. David werd aan het eind van de dag aangewezen als de ultieme ambassadeur voor de doelgroep. Ondanks zijn beperkte taalvermogen was hij misschien wel de meest indrukwekkende communicator van de hele dag.
Training Taalbegripsproblemen
16/10/12
De start van dit schooljaar stond voor Consultaal in het teken van de training: begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen. In het kader van een professionaliseringstraject bij de Schoor mochten wij deze training verzorgen.
Op basis van ‚Begrijp jij het?’ volgden 12 activiteitencoördinatoren van De Schoor de training van drie ochtenden. We hebben met elkaar gewerkt aan het inzicht in een theoretisch kader, signaleren van taalbegripsproblemen, observeren, reflecteren, handelen en bewustwording van taal als communicatiemiddel.
Twee cursisten over de training:
„Jullie maken in de training goed gebruik van elkaars professie en kwaliteit. Goede balans en samenwerking. Ik vond het een leerzame, leuke en ogen-openende training. Dank je wel.”
„De kracht van taal. Nog duidelijker geworden hoe belangrijk het is dat je een taal goed beheerst, begrijpt en ermee om kunt gaan en de ander kunt begrijpen”
Op 29 januari, 5 en 12 februari 2013 volgt weer een training....
Een avond in Echt
21/06/11
Woensdag 15 juni 2011 waren Babs en Simone in Echt, Limburg.
Op uitnodiging van de kwaliteitskring van vrijgevestigde logopedisten daar reden we het halve land door om er te vertellen over ‚Begrijp jij het?’ onze Praktijkgids voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen.
Het was een boeiende avond vol uitwisseling van ervaringen. Zonder vlaai, maar met pittige koffie.
Op de terugweg, en die duurde bijna drie uur dus we hadden even de tijd, hadden we het erover wat we nu zo leuk vinden aan dit soort opdrachten. Het is de uitwisseling met mensen in het veld. Gedreven professionals die zich verdiepen en reflecteren op hun eigen handelen. Professionals ook die niet alleen een diploma en bevoegdheidsverklaring behalen, maar zich ook daarna ontwikkelen en zich blijven afvragen of zij de goede dingen doen. Dit geeft ons ook weer te denken, want hun vragen houden ons ook in beweging!
Ook de ervaringen van sommigen met contacten in het basisonderwijs wees uit dat er nog veel te doen is. Suggesties kwamen er voor logopedisten en voor basisscholen. Een mooie sleutel-uitspraak daarbij was: school-nabije logopedie. Dat zou passend onderwijs nog passender kunnen maken!
Bedankt voor jullie uitnodiging en wie weet tot ziens!
Media-aandacht
09/05/11
Inmiddels wordt er in de media steeds iets meer losgelaten over tussenvoorzieningen. De berichtgeving is uiteenlopend. Van hele schoolbesturen die in versnelling meer tussenvoorzieningen willen gaan opzetten om het speciaal onderwijs ‚te redden’, tot mensen die een speciale groep zien als het ‚wegpromoten’ van het speciaal onderwijs.
Boeiend al die perspectieven. Het is ook maar van welke kant je de dingen belicht. De eerste reacties op ‚Stappen’ zijn vrolijkmakend vanuit mijn perspectief. Mensen die ik erover spreek geven aan het een heel praktisch en overzichtelijk boek en stappenplan te vinden.
Aan het eind van deze maand verschijnt er in Kader Primair een artikel over ‚Stappen’.
Boeiend al die perspectieven. Het is ook maar van welke kant je de dingen belicht. De eerste reacties op ‚Stappen’ zijn vrolijkmakend vanuit mijn perspectief. Mensen die ik erover spreek geven aan het een heel praktisch en overzichtelijk boek en stappenplan te vinden.
Aan het eind van deze maand verschijnt er in Kader Primair een artikel over ‚Stappen’.
Een kwartaal zelfstandig
08/04/11
Het eerste kwartaal van 2011 is achter de rug. Bloesem siert de straat waar ik op uit kijk vanuit mijn torenkamer. En ik kijk heel even terug, voordat ik weer vooruit ga.
Drie maanden met Consultaal als ZZP’er aan het werk is een mooie ervaring. Al die vrijheid in het hollen en stilstaan als zelfstandig ondernemer: Met een grieperig hoofd, toch een presentatie verzorgen, want dat was nu eenmaal overeengekomen. Boeiende gesprekken waarmee mijn netwerk gestaag uitgebreid wordt. Autoritten dwars door het land op zoek naar nieuwe opdrachten. Studiemiddagen die niet alleen de deelnemers, maar ook mijzelf inspireren in het werken aan de uitvoering van passend onderwijs. Binnen elf maanden mijn tweede boek presenteren. ‚Stappen naar passend onderwijs - het invoeren van een tussenvoorziening’ begon, dankzij Twitter, al te verkopen voordat het van de drukpers af was. Het ondernemen van PR-activiteiten om onze boeken onder de aandacht van de doelgroepen te brengen. Stoeien op het opstellen van offertes, facturen, algemene voorwaarden en opdracht-overeenkomsten. Studiedagen met broodjes en vlaaien. Avondafspraken met wethouders en andere belanghebbende plaatselijke politici. Bijzondere schoolbezoeken aan scholen die al zo goed passend onderwijs verzorgen.
Verrassend telefoongesprekken met (potentiële) opdrachtgevers die mij weten te vinden. Informatieve bezoekjes aan de nieuwe boekhouder. Geen geneuzel meer bij koffiezetapparaten en gestuur door mensen die minder weten of willen dan ik.
Dit is nu al mijn stap van de eeuw!
Drie maanden met Consultaal als ZZP’er aan het werk is een mooie ervaring. Al die vrijheid in het hollen en stilstaan als zelfstandig ondernemer: Met een grieperig hoofd, toch een presentatie verzorgen, want dat was nu eenmaal overeengekomen. Boeiende gesprekken waarmee mijn netwerk gestaag uitgebreid wordt. Autoritten dwars door het land op zoek naar nieuwe opdrachten. Studiemiddagen die niet alleen de deelnemers, maar ook mijzelf inspireren in het werken aan de uitvoering van passend onderwijs. Binnen elf maanden mijn tweede boek presenteren. ‚Stappen naar passend onderwijs - het invoeren van een tussenvoorziening’ begon, dankzij Twitter, al te verkopen voordat het van de drukpers af was. Het ondernemen van PR-activiteiten om onze boeken onder de aandacht van de doelgroepen te brengen. Stoeien op het opstellen van offertes, facturen, algemene voorwaarden en opdracht-overeenkomsten. Studiedagen met broodjes en vlaaien. Avondafspraken met wethouders en andere belanghebbende plaatselijke politici. Bijzondere schoolbezoeken aan scholen die al zo goed passend onderwijs verzorgen.
Verrassend telefoongesprekken met (potentiële) opdrachtgevers die mij weten te vinden. Informatieve bezoekjes aan de nieuwe boekhouder. Geen geneuzel meer bij koffiezetapparaten en gestuur door mensen die minder weten of willen dan ik.
Dit is nu al mijn stap van de eeuw!
Landelijke BOSK dag - deel 2
28/03/11
Afgelopen zaterdag, 26 maart, werd weer een landelijke BOSK dag gehouden. Babs en Simone mochten twee workshops geven en de opkomst was hoger dan verwacht!
Ouders, logopedisten, ambulante begeleiders, taalkundigen, orthopedagogen en ... vulden het lokaal op de mytylschool voor VSO Ariane de Ranitz in Utrecht. De behoefte aan informatie over de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen en ook wat ouders daar zelf in kunnen betekenen leidde tot twee interactieve bijeenkomsten, waarin de uitwisseling mooi op gang kwam. Babs demonstreerde het inzetten van drama-lessen op school. Groeien door toneel te spelen en je in te beelden. Bedankt voor de uitnodiging BOSK. Wij vonden het een voorrecht om een bijdrage aan deze dag te leveren.
Op naar de volgende presentatie!
Ouders, logopedisten, ambulante begeleiders, taalkundigen, orthopedagogen en ... vulden het lokaal op de mytylschool voor VSO Ariane de Ranitz in Utrecht. De behoefte aan informatie over de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen en ook wat ouders daar zelf in kunnen betekenen leidde tot twee interactieve bijeenkomsten, waarin de uitwisseling mooi op gang kwam. Babs demonstreerde het inzetten van drama-lessen op school. Groeien door toneel te spelen en je in te beelden. Bedankt voor de uitnodiging BOSK. Wij vonden het een voorrecht om een bijdrage aan deze dag te leveren.
Op naar de volgende presentatie!
Studiedag 15 maart
16/03/11
Gisteren was er werk aan de winkel op de studiedag van het Samenwerkingsverband Zuid in Amsterdam.
Samen met Ineke Kersten van OBS De Kleine Reus verzorgde ik tweemaal een workshop over de tussenvoorziening in het kader van passend onderwijs.
Op de Kleine Reus staat Ineke voor de Opmaat-groep (in school) en samen presenteerden wij een combinatie van achtergronden en ervaringen uit de praktijk.
Aan de hand van 12 kritische succesfactoren, die overigens uitgebreid worden toegelicht in ‚Stappen naar passend onderwijs’, gingen de deelnemers met elkaar in gesprek over de kansen en de ‚beren’ die zij zien op weg naar een tussenvoorziening op hun school.
Uitkomsten van de discussies leverden in ieder geval de volgende opmerkingen op:
Denk goed na over hoe je omgaat met personeel voor de groep; wat doe je bijvoorbeeld als deze persoon uitvalt?
Zorg voor heel goede scholing van het schoolteam; een tussenvoorziening staat of valt met deskundig personeel.
De directeur is leidend voor de kracht van een tussenvoorziening.
We moeten ophouden met het denken vanuit het medisch model.
......
PS de Power Point Presentatie is te downloaden van de downloadpagina!
Samen met Ineke Kersten van OBS De Kleine Reus verzorgde ik tweemaal een workshop over de tussenvoorziening in het kader van passend onderwijs.
Op de Kleine Reus staat Ineke voor de Opmaat-groep (in school) en samen presenteerden wij een combinatie van achtergronden en ervaringen uit de praktijk.
Aan de hand van 12 kritische succesfactoren, die overigens uitgebreid worden toegelicht in ‚Stappen naar passend onderwijs’, gingen de deelnemers met elkaar in gesprek over de kansen en de ‚beren’ die zij zien op weg naar een tussenvoorziening op hun school.
Uitkomsten van de discussies leverden in ieder geval de volgende opmerkingen op:
Denk goed na over hoe je omgaat met personeel voor de groep; wat doe je bijvoorbeeld als deze persoon uitvalt?
Zorg voor heel goede scholing van het schoolteam; een tussenvoorziening staat of valt met deskundig personeel.
De directeur is leidend voor de kracht van een tussenvoorziening.
We moeten ophouden met het denken vanuit het medisch model.
......
PS de Power Point Presentatie is te downloaden van de downloadpagina!
Maandag 14 maart
07/03/11
Een boek schrijven over passend onderwijs in een periode waarin nog helemaal niet duidelijk is waar de ontwikkelingen toe gaan leiden is een uitdaging.
Ontwikkelingen rond financiering, wet- en regelgeving en een landelijk referentiekader maken dat het misschien logischer zou zijn om nog even te wachten met deze uitgave. De andere kant van deze afweging is dat er altijd ontwikkelingen zullen blijven in en rond het onderwijs. De noodzaak om in te spelen op onvermijdelijke gebeurtenissen in de politiek maakt ik ervoor gekozen om toch nu de stap te zetten om dit boek uit te geven.
Scholen die interesse hebben om een tussenvoorziening te ontwikkelen kunnen op deze manier gebruik maken van een concreet stappenplan als leidraad.
Op 14 maart ligt het boek bij Consultaal dus: bestellen!
Ontwikkelingen rond financiering, wet- en regelgeving en een landelijk referentiekader maken dat het misschien logischer zou zijn om nog even te wachten met deze uitgave. De andere kant van deze afweging is dat er altijd ontwikkelingen zullen blijven in en rond het onderwijs. De noodzaak om in te spelen op onvermijdelijke gebeurtenissen in de politiek maakt ik ervoor gekozen om toch nu de stap te zetten om dit boek uit te geven.
Scholen die interesse hebben om een tussenvoorziening te ontwikkelen kunnen op deze manier gebruik maken van een concreet stappenplan als leidraad.
Op 14 maart ligt het boek bij Consultaal dus: bestellen!
Afronding 'Stappen'
25/02/11
Er zijn steeds meer mensen die informeren naar de stand van zaken rond mijn nieuwe boek over passend onderwijs. Logisch want door de nieuwsberichten van de afgelopen paar weken hoort iedereen in Nederland over passend onderwijs. Je kunt er bijna niet omheen. De heer Rutte deed dat vorige week wel door niet te verschijnen in de Kamer. Hij gaf aan dat de vak-minister zelf haar beleid kon verdedigen en vertegenwoordigen.
Een leerervaring van zijn niet-actie is voor mij dat mensen dus gewoon zelf hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Wij hebben er toch verstand van? Wij zijn de vak-lieden en gaan binnen de steeds smaller wordende ruimte zoeken naar creatieve oplossingen. Voor mij in ieder geval een grote uitdaging en ik ben dan ook blij om aan te kondigen dat ‚Stappen naar passend onderwijs’ er nu echt aankomt! Er is een datum geprikt!
Over twee weken, op 14 maart, zal het boek gaan verschijnen.
En nu...ga ik opnieuw schrappen en schaven...
Een leerervaring van zijn niet-actie is voor mij dat mensen dus gewoon zelf hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Wij hebben er toch verstand van? Wij zijn de vak-lieden en gaan binnen de steeds smaller wordende ruimte zoeken naar creatieve oplossingen. Voor mij in ieder geval een grote uitdaging en ik ben dan ook blij om aan te kondigen dat ‚Stappen naar passend onderwijs’ er nu echt aankomt! Er is een datum geprikt!
Over twee weken, op 14 maart, zal het boek gaan verschijnen.
En nu...ga ik opnieuw schrappen en schaven...
Landelijke BOSK dag
14/01/11
Deze week zijn wij benaderd om een presentatie te houden op de jaarlijkse landelijk BOSK dag. Op 26 maart 2011 wordt deze weer gehouden op de mytylschool in Utrecht. Motto van de dag is: ‚Meer dan woorden kunnen zeggen’.
Babs en Simone van Consultaal zullen workshops houden over taalbegripsproblemen in relatie tot de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen.
Meer informatie volgt!
Babs en Simone van Consultaal zullen workshops houden over taalbegripsproblemen in relatie tot de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen.
Meer informatie volgt!
Onverwacht persbericht
13/01/11
Dat is een verrassing met terugwerkende kracht! Blijkt er al in oktober 2010 een recensie van ‚Begrijp jij het?’ in de FOSS taal te hebben gestaan.... bijzonder om te merken hoe communicatie net als water zijn eigen gang gaat. Lang leve de nieuwe sociale media! We zullen het artikel op de downloadpagina plaatsen!
Brochure 'Stappen' klaar!
11/01/11
Vandaag is het zover! Onze brochure voor ‚Stappen naar passend onderwijs’ is digitaal afgeleverd. Dank aan Henk Tijbosch die opnieuw een kunstwerk heeft geleverd aan Consultaal.
Het is heel bijzonder wat het maken van dit boek en alles wat daarbij hoort losmaakt bij me.
Het lijkt nog het meest op een combinatie van trots, adrenaline en inspiratie.
Ik kan dan ook niet wachten om m’n PR-plan erop los te laten en de publicatie werkelijk te lanceren. Nog geen idee waar en met wie ik dat gaat doen, maar ik geloof dat daar vanzelf een antwoord op komt.
Nu eerst de website van Consultaal weer onder de aandacht brengen bij het grote publiek en dan zien we wel weer...
Het is heel bijzonder wat het maken van dit boek en alles wat daarbij hoort losmaakt bij me.
Het lijkt nog het meest op een combinatie van trots, adrenaline en inspiratie.
Ik kan dan ook niet wachten om m’n PR-plan erop los te laten en de publicatie werkelijk te lanceren. Nog geen idee waar en met wie ik dat gaat doen, maar ik geloof dat daar vanzelf een antwoord op komt.
Nu eerst de website van Consultaal weer onder de aandacht brengen bij het grote publiek en dan zien we wel weer...
2011
...en toen werd het 2011...het jaar waarin:
Wij gaan er voor en hopen dat het een succesvol jaar wordt vol inspiratie, mogelijkheden en stappen!
- we meer tijd gaan besteden aan het opzetten van Consultaal als gezond bedrijf;
- de missie om aandacht te vragen voor alle kinderen en professionals werkzaam in het cluster 2 spectrum (met en zonder indicatie);
- passend onderwijs verder ontwikkeld zal gaan worden en niet alleen vanwege politieke redenen, maar ook omdat alle kinderen recht hebben op goed onderwijs dat pas bij hun behoeftes.
Wij gaan er voor en hopen dat het een succesvol jaar wordt vol inspiratie, mogelijkheden en stappen!
Weer een stap verder
Best druk. Afronden van mijn werk in Amsterdam, netwerken en mijn boek over passend onderwijs af zien te krijgen.
Gisteren had ik weer contact met Henk Tijbosch, de vormgever. Waar zou ik zijn zonder Henk. De laatste aanpassingen worden aangebracht aan de brochure, zodat die gedrukt kan gaan worden. (Check uw mailbox!) Verder heb ik vast twee hoofdstukken ingeleverd, waar Henk zich grafisch op gaat uitleven. Ik herinner mij nog wel van „Begrijp jij het?” dat het zo enorm spannend is om het resultaat van de eerste vormgevingsactiviteiten terug te krijgen. Dat mijn woorden, schema’s en plannen er opeens heel echt uitzien. Bijna net zo’n kick als wanneer de dozen met het eindresultaat worden afgeleverd.
Dat brengt mij nog wel bij het dilemma van de oplage die ik verwacht nodig te hebben voor ‚de markt’. Moeilijk inschatten, dus als iemand dit leest en handige suggesties heeft.....ik houd mij aanbevolen! Op de oplage en het vervolg van de PR komen we nog wel terug. Ik begin steeds meer promotieplannen te krijgen, maar het is nog een beetje te vroeg om die naar buiten te brengen...dus nog even geduld graag.
Gisteren had ik weer contact met Henk Tijbosch, de vormgever. Waar zou ik zijn zonder Henk. De laatste aanpassingen worden aangebracht aan de brochure, zodat die gedrukt kan gaan worden. (Check uw mailbox!) Verder heb ik vast twee hoofdstukken ingeleverd, waar Henk zich grafisch op gaat uitleven. Ik herinner mij nog wel van „Begrijp jij het?” dat het zo enorm spannend is om het resultaat van de eerste vormgevingsactiviteiten terug te krijgen. Dat mijn woorden, schema’s en plannen er opeens heel echt uitzien. Bijna net zo’n kick als wanneer de dozen met het eindresultaat worden afgeleverd.
Dat brengt mij nog wel bij het dilemma van de oplage die ik verwacht nodig te hebben voor ‚de markt’. Moeilijk inschatten, dus als iemand dit leest en handige suggesties heeft.....ik houd mij aanbevolen! Op de oplage en het vervolg van de PR komen we nog wel terug. Ik begin steeds meer promotieplannen te krijgen, maar het is nog een beetje te vroeg om die naar buiten te brengen...dus nog even geduld graag.
Stappen naar passend onderwijs
Het is bijna zover: „Stappen naar passend onderwijs, het invoeren van een tussenvoorziening in het primair onderwijs” is bijna klaar voor publicatie. Met dank aan de mensen die mij zo kundig en kritisch van commentaar voorzien!
Als u dit leest en vast meer informatie wilt, neem dan contact op via het contactformulier. Interesse in voorintekening? Klik dan op de afbeelding!
Nieuwskrant Twitter
07/11/10 Filed in: Passend Onderwijs
Passend onderwijs in de VS
31/10/10 Filed in: Passend Onderwijs
Passend onderwijs in de Verenigde Staten. Dat was het thema van de studiereis die ik namens Orion mocht maken in de week van 16-24 oktober 2010.
Een van de opdrachten was om onbevooroordeeld te kijken. Het is menselijk om bij die vraag al je vooroordelen te vormen, maar toen ik daar voorbij was zag ik eigenlijk heel mooie vormen van passend onderwijs passeren.
Observaties die voor mij ook in het Nederlandse systeem zouden moeten kunnen passen:
Een van de opdrachten was om onbevooroordeeld te kijken. Het is menselijk om bij die vraag al je vooroordelen te vormen, maar toen ik daar voorbij was zag ik eigenlijk heel mooie vormen van passend onderwijs passeren.
Observaties die voor mij ook in het Nederlandse systeem zouden moeten kunnen passen:
- Het bieden van gedifferentieerd, passend onderwijs vraagt om een goede organisatie van mensen en middelen.
- Het werven van fondsen biedt mogelijkheden.
- Passend onderwijs kan ook plaatsvinden in het speciaal onderwijs.
- Speciaal onderwijs is gespecialiseerd onderwijs. Dat vraagt om een andere inzet van middelen en het op peil houden van expertise. De kinderen die aangewezen blijven op speciaal onderwijs hebben zware problematiek. Dat vraagt om een zwaardere inzet van middelen en professionals. Hier mag een ander dan regulier prijskaartje aan hangen.
- Alle kinderen hebben hun eigen plan.
- Kijken naar mogelijkheden en talenten van kinderen werpt vruchten af.
- Onderwijs professionals mogen trots zijn op hun werk. Erken dat.
- Ruimte binnen het curriculum voor creatieve werkvormen is van belang voor alle kinderen. Ook dat is passend onderwijs!
Terugblik logopedistenbijeenkomst
Met een flinke opkomst van zo’n 25 logopedisten verzorgden wij een boekpresentatie. Het was weer een waar genoegen om met een groep gedreven professionals in gesprek te gaan over onze doelgroep. Men erkent dat er in de praktijk nog veel te winnen is aan kennis over het signaleren en begeleiden van kinderen met taalbegripsproblemen. Kritische opmerkingen vielen er over het onderscheid tussen kinderen met ASS en taalbegripsstoornissen. Dit is nog steeds een grijs gebied waarvan wij gezamenlijk onderkenden dat nader differentiaal-diagnostisch onderzoek verdere uitwerking behoeft.
Ook gaven enkele logopedisten aan dat gesprekken met ouders niet altijd gemakkelijk verlopen. Het schetsen van ontwikkelingsperspectieven in relatie met de kansen die kinderen met taalbegripsproblemen in het regulier onderwijs krijgen is niet eenvoudig, maar wel nodig! Zeker in de ontwikkelingen rond passend onderwijs is hier nog veel te winnen voor de kinderen!
Ook gaven enkele logopedisten aan dat gesprekken met ouders niet altijd gemakkelijk verlopen. Het schetsen van ontwikkelingsperspectieven in relatie met de kansen die kinderen met taalbegripsproblemen in het regulier onderwijs krijgen is niet eenvoudig, maar wel nodig! Zeker in de ontwikkelingen rond passend onderwijs is hier nog veel te winnen voor de kinderen!
Avond voor logopedisten
09/10/10 Filed in: Activiteiten | Praktijkgids
Grotere kaart weergeven
Op maandag 11 oktober 2010 gaan Babs en Simone naar het Amsterdamse Mozeshuis. We zijn benaderd door de Amsterdamse eerstelijns-logopedisten om daar te komen vertellen over „Begrijp jij het? Praktijkgids voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen”. Dat ook vrijgevestigde logopedisten taalbegripsproblemen onderbelicht noemen wil wat zeggen. Tijd voor nieuwe actie van Consultaal dus! Na maandag volgt het verslag, dus blijf kijken op onze website...
Nieuwe publicatie
Een boek schrijven over passend onderwijs in een periode waarin nog helemaal niet duidelijk is waar de ontwikkelingen toe gaan leiden is een uitdaging. Ontwikkelingen rond financiering, wet- en regelgeving en een landelijk referentiekader maken dat het misschien logischer zou zijn om nog even te wachten met deze uitgave. De andere kant van deze afweging is dat er altijd ontwikkelingen zullen blijven in en rond het onderwijs. Op dit moment zijn tussenvoorzieningen in ontwikkeling, daarom heb ik ervoor gekozen om juist nu de stap te zetten!
Voor dit moment betekent dit dat elk vrij moment gewerkt wordt aan deze nieuwe publicatie.
Zodra meer informatie bekend is zullen wij op de website vermelden hoe men gebruik kan maken van de voorintekening.
Binnenkort is de vormgever klaar met de brochure die dan is te downloaden van de website.
Voor dit moment betekent dit dat elk vrij moment gewerkt wordt aan deze nieuwe publicatie.
Zodra meer informatie bekend is zullen wij op de website vermelden hoe men gebruik kan maken van de voorintekening.
Binnenkort is de vormgever klaar met de brochure die dan is te downloaden van de website.
Interviews speciale groepen
In het kader van mijn project over tussenvoorzieningen in het kader van Passend Onderwijs heb ik inmiddels twee interviews gehouden.
Eerst heb ik gesproken met Bibi Kuiters. Zij vertelde als oud-leerling van OBS De Torteltuin in Almere over haar ervaringen met de kinderen uit de Stamroos, een groep voor zeer moeilijk lerende kinderen.
Afgelopen woensdag sprak ik Ary Bosker (directeur van stichting Gewoon Anders) over zijn dromen en zorgen over groepen in school en de toekomst van deze tussenvoorzieningen in het kader van Passend Onderwijs.
Het is de bedoeling dat ik de komende weken nog meer ‚ervaringsdeskundigen’ zal interviewen, dus hou het Consultaalblog in de gaten!
De uitwerking van de interviews volgt op een later tijdstip, maar daarover volgt nog meer informatie
Eerst heb ik gesproken met Bibi Kuiters. Zij vertelde als oud-leerling van OBS De Torteltuin in Almere over haar ervaringen met de kinderen uit de Stamroos, een groep voor zeer moeilijk lerende kinderen.
Afgelopen woensdag sprak ik Ary Bosker (directeur van stichting Gewoon Anders) over zijn dromen en zorgen over groepen in school en de toekomst van deze tussenvoorzieningen in het kader van Passend Onderwijs.
Het is de bedoeling dat ik de komende weken nog meer ‚ervaringsdeskundigen’ zal interviewen, dus hou het Consultaalblog in de gaten!
De uitwerking van de interviews volgt op een later tijdstip, maar daarover volgt nog meer informatie
Uitspraken over passend onderwijs
14/08/10 Filed in: Activiteiten | Passend Onderwijs
Gisteren noemde ik in het ConsulTaalblog kernuitspraken in relatie tot passend onderwijs. Vandaag begin ik met toelichten...
Echt het kind centraal stellen betekent voor mij dat wordt uitgegaan van de mogelijkheden van het kind, zonder de beperking of belemmering uit het oog te verliezen. Ik weet het. Iedereen die je het vraagt zal zeggen: ‚Natuurlijk staat het kind centraal’. Maar hoe komt het dan dat er toch kinderen onterecht verwezen worden naar het speciaal onderwijs, of onterecht te lang binnen een reguliere setting zitten waar faalervaringen worden opgedaan met de meest uiteenlopende resultaten?
Het kind staat centraal en we willen ook allemaal het beste voor het kind. Ouders, school, leerkrachten, de besturen, samenwerkingsverbanden en externe begeleiders. De definitie van deze uitspraak impliceert voor Consultaal dat binnen het centraal stellen van het kind óók ruimte bestaat voor de omgeving van het kind dat passend onderwijs en een optimale onderwijsplek moet bieden. Dat betekent dat er oog moet zijn voor het schoolteam, de mensen die het moeten doen in de praktijk. Ook betekent het dat serieus naar ouders geluisterd moet worden. Zij kennen hun kind het best en kunnen heel precies aangeven wat er nodig is. Spanningsveld ontstaat als onderwijsprofessionals zich gaan opstellen in de opvoedingsrol en als ouders zich gaan opstellen als onderwijsprofessionals. In het belang van het kind is het nodig dit spanningsveld te voorkomen. Dit kan door te communiceren. Iedereen met iedereen.
Echt het kind centraal stellen betekent voor mij dat wordt uitgegaan van de mogelijkheden van het kind, zonder de beperking of belemmering uit het oog te verliezen. Ik weet het. Iedereen die je het vraagt zal zeggen: ‚Natuurlijk staat het kind centraal’. Maar hoe komt het dan dat er toch kinderen onterecht verwezen worden naar het speciaal onderwijs, of onterecht te lang binnen een reguliere setting zitten waar faalervaringen worden opgedaan met de meest uiteenlopende resultaten?
Het kind staat centraal en we willen ook allemaal het beste voor het kind. Ouders, school, leerkrachten, de besturen, samenwerkingsverbanden en externe begeleiders. De definitie van deze uitspraak impliceert voor Consultaal dat binnen het centraal stellen van het kind óók ruimte bestaat voor de omgeving van het kind dat passend onderwijs en een optimale onderwijsplek moet bieden. Dat betekent dat er oog moet zijn voor het schoolteam, de mensen die het moeten doen in de praktijk. Ook betekent het dat serieus naar ouders geluisterd moet worden. Zij kennen hun kind het best en kunnen heel precies aangeven wat er nodig is. Spanningsveld ontstaat als onderwijsprofessionals zich gaan opstellen in de opvoedingsrol en als ouders zich gaan opstellen als onderwijsprofessionals. In het belang van het kind is het nodig dit spanningsveld te voorkomen. Dit kan door te communiceren. Iedereen met iedereen.
Consultaal en passend onderwijs
13/08/10 Filed in: Activiteiten | Passend Onderwijs
Passend onderwijs blijft de gemoederen bewegen. Consultaal gaat zich de komende tijd steeds actiever inzetten in deze ontwikkeling. Kernuitspraken daarbij zijn voor mij: echt het kind centraal stellen, oog houden voor het schoolteam, luisteren naar ouders en kritisch kijken naar doelen.
Concrete acties volgen...
Concrete acties volgen...
Vakantietijd
De zomervakantie is bijna afgelopen. Tijd om weer aan de slag te gaan.
Het verheugt ons hier te schrijven dat zelfs tijdens de stille, warme juli-maand nog Praktijkgidsen werden besteld. Vakantietijd is dus blijkbaar ook geschikt om je te verdiepen in kinderen met taalbegripsproblemen.
Nu het schoolseizoen weer gaat starten zijn we onze PR-activiteiten aan het opschroeven. We zijn namelijk nog lang niet uitgepraat over het onderwerp!
Volg het ConsulTaalblog voor nieuws over activiteiten en andere gebeurtenissen.
Het verheugt ons hier te schrijven dat zelfs tijdens de stille, warme juli-maand nog Praktijkgidsen werden besteld. Vakantietijd is dus blijkbaar ook geschikt om je te verdiepen in kinderen met taalbegripsproblemen.
Nu het schoolseizoen weer gaat starten zijn we onze PR-activiteiten aan het opschroeven. We zijn namelijk nog lang niet uitgepraat over het onderwerp!
Volg het ConsulTaalblog voor nieuws over activiteiten en andere gebeurtenissen.
Feedback
25/06/10 Filed in: Publiciteit
27/6/2010
Hoi Babs,
Ik heb jullie boek met veel plezier gelezen. Ik had het eigenlijk liever aan het begin van het schooljaar gelezen.
Want dan had ik een meisje uit mijn klas nog meer kunnen ondersteunen. Veel van jullie beschreven situaties vind ik erg herkenbaar.
Heel veel plezier nog op het avontuur en ik zal het boek aan iedereen aanraden!
24/6/2010
Hoi Simone en Babs, Ik heb net jullie boek 'Begrijp jij het' gelezen. Wat een prachtig boek! Complimenten! De term 'taalbegrip' heeft voor mij door jullie boek veel meer inhoud gekregen. Jullie duidelijke beschrijvingen deden mij vaak aan leerlingen denken. En wat een mooie uitleg van het verschil tussen kinderen met ASS-problematiek en kinderen met problemen mbt het taalbegrip. Ook de informatie over observaties en begeleiding zijn helder en zullen voor mij ondersteunend zijn in mijn werk als intern begeleider. Bedankt!
Hoi Babs,
Ik heb jullie boek met veel plezier gelezen. Ik had het eigenlijk liever aan het begin van het schooljaar gelezen.
Want dan had ik een meisje uit mijn klas nog meer kunnen ondersteunen. Veel van jullie beschreven situaties vind ik erg herkenbaar.
Heel veel plezier nog op het avontuur en ik zal het boek aan iedereen aanraden!
24/6/2010
Hoi Simone en Babs, Ik heb net jullie boek 'Begrijp jij het' gelezen. Wat een prachtig boek! Complimenten! De term 'taalbegrip' heeft voor mij door jullie boek veel meer inhoud gekregen. Jullie duidelijke beschrijvingen deden mij vaak aan leerlingen denken. En wat een mooie uitleg van het verschil tussen kinderen met ASS-problematiek en kinderen met problemen mbt het taalbegrip. Ook de informatie over observaties en begeleiding zijn helder en zullen voor mij ondersteunend zijn in mijn werk als intern begeleider. Bedankt!
15 juni 2010
18/06/10 Filed in: Activiteiten
Op dinsdag 15 juni waren Babs en Simone op Cluster 2 school Talent in Vught.
Op de materialenmarkt voor logopedisten verzorgden wij twee drukbezochte presentaties over „Begrijp jij het?”.
Er waren zo’n 100 logopedisten uit de wijde omgeving aanwezig die vanuit verschillende achtergronden (SO, SBO, praktijken, GGD, VVE..) informatie zochten en haalden.
Tijdens en na de presentaties werden veel vragen gesteld over de toepassing van onze praktijkgids en er waren meerdere logopedisten die zeiden blij te zijn met de praktische aanwijzingen die wij voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen geven. Hoewel zij natuurlijk op de hoogte zijn van de impact van taalbegripsproblemen op kinderen en hun omgeving, zijn de handreikingen die wij met de praktijkgids bieden een belangrijk hulpmiddel om uitleg te kunnen geven aan die omgeving en een aanvulling op hun aanbod.
Wij vonden het een geslaagde avond die een nieuwe stap op weg was naar onze missie: meer bekendheid met de kwetsbare doelgroep en de link van theorie naar praktijk.
Van Horen Zeggen
13/06/10 Filed in: Publiciteit | Nieuws
„Begrijp jij het?”, onze praktijkgids staat vermeld in „Van Horen Zeggen” (jaargang 51, juni 2010). In de rubriek „Gesignaleerd” is op blz. 21 ons persbericht vermeld.
Fijn om te merken dat er ook binnen de wereld van ons vakgebied steeds meer interesse is in onze bijdrage!
Van Horen Zeggen is een uitgave van de Vereniging Siméa, belangenbehartiger namens personen en instellingen voor communicatief beperkten, slechthorenden en doven en de FENAC, Federatie Nederlandse Audiologische Centra.
Fijn om te merken dat er ook binnen de wereld van ons vakgebied steeds meer interesse is in onze bijdrage!
Van Horen Zeggen is een uitgave van de Vereniging Siméa, belangenbehartiger namens personen en instellingen voor communicatief beperkten, slechthorenden en doven en de FENAC, Federatie Nederlandse Audiologische Centra.
Eerste presentatie
19/04/10 Filed in: Boekpresentatie
Gisteren, 18 april 2010, vond de eerste boekpresentatie plaats van „Begrijp jij het?”. In de tuin in de lentezon ontvingen wij de mensen die wij in het dankwoord van onze praktijkgids hebben opgenomen. Het was een bijzonder moment met mooie woorden en champagne om mee te proosten! Dank jullie wel Bibi, Carla, Rini, Peter en Joyce en Cisca, voor dit moment.
Boeken binnen
19/04/10 Filed in: Praktijkgids | Nieuws
Sinds vrijdag 16 april zijn de boeken binnen. Er zijn al mensen die de weg naar onze website en de boeken hebben gevonden. Uitgeven in eigen beheer is een mooi feest, waar we met de voortdurende aanmoediging van onze vrienden en bekenden, maar ook van ons netwerk met volle teugen van genieten.
Er staan 33 dozen op de overloop en de lucht is vervuld van de lucht van vers papier.
Laat de inhoud van onze praktijkgids de weg naar de praktijk maar snel vinden. Proost!
Er staan 33 dozen op de overloop en de lucht is vervuld van de lucht van vers papier.
Laat de inhoud van onze praktijkgids de weg naar de praktijk maar snel vinden. Proost!
Proefdruk
27/03/10 Filed in: Nieuws | Praktijkgids
Vandaag ontvingen Babs en ik de proefdruk van Begrijp jij het? Praktijkgids voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen. De laatste redactie en correctie is begonnen....
Volgende week gaan we naar de drukker en we behalen de beoogde verschijningsdatum!
Op 15 april zijn de boeken in huis, op 22 april is de boekpresentatie en dan gaat een nieuwe fase in.
Nu al nieuwsgierig? Vul je vraag in op het contactformulier.
Bestellen mag ook al. Klik dan op de afbeelding hieronder.
Volgende week gaan we naar de drukker en we behalen de beoogde verschijningsdatum!
Op 15 april zijn de boeken in huis, op 22 april is de boekpresentatie en dan gaat een nieuwe fase in.
Nu al nieuwsgierig? Vul je vraag in op het contactformulier.
Bestellen mag ook al. Klik dan op de afbeelding hieronder.
Maart 2010
07/03/10 Filed in: Nieuws
Het is nu 7 maart en we vorderen gestaag in het productieproces van de praktijkgids.
Het complete manuscript ligt bij de vormgever en we hopen snel te kunnen beschikken over de kaft, zodat we het internet op kunnen.
Als definitieve titel hebben we gekozen:
Begrijp jij het? Praktijkgids voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen.
Wordt snel vervolgd...
Het complete manuscript ligt bij de vormgever en we hopen snel te kunnen beschikken over de kaft, zodat we het internet op kunnen.
Als definitieve titel hebben we gekozen:
Begrijp jij het? Praktijkgids voor de begeleiding van kinderen met taalbegripsproblemen.
Wordt snel vervolgd...
Promotie
12/02/10 Filed in: Activiteiten
Het einde van februari nadert. Babs en ik zijn druk bezig met de eindredactie van de Praktijkgids.
De vraag naar hoe we de PR gaan aanpakken komt nu dus dichterbij.
We rollen de netwerken uit en denken na over de middelen die ingezet kunnen worden om zo dicht mogelijk bij onze doelgroepen te komen:
Kortom, we hebben een heleboel contacten te onderzoeken.
Over twee weken verwachten we de definitieve kaft te hebben die we op de website zetten ter promotie.
In de tussentijd gaan we in onze vrije momenten verder met het laatste schrijfproces en starten met het benaderen van ons netwerk.
Mocht u dit lezen en geïnteresseerd zijn....schroom niet en neem contact op voor meer informatie.
Ons plan is namelijk om bij het verschijnen van het boek ook ondersteuning te komen bieden bij het vertalen van de theorie naar de praktijk.
Denk hierbij aan workshops of begeleidingstrajecten die we graag met u samenstellen.
De vraag naar hoe we de PR gaan aanpakken komt nu dus dichterbij.
We rollen de netwerken uit en denken na over de middelen die ingezet kunnen worden om zo dicht mogelijk bij onze doelgroepen te komen:
- Pabo studenten
- Onderwijsassistenten
- Leerkrachten van het (speciaal) basisonderwijs
- Intern begeleiders
- Zorgcoördinatoren
- Ambulante begeleiders
- Ouders van kinderen met taalbegripsproblemen
- Begeleiders voor kinderen met ernstige spraaktaalmoeilijkheden
- Opleidingsinstituten voor begeleiders van kinderen (0-12 jaar)
- ...
Kortom, we hebben een heleboel contacten te onderzoeken.
Over twee weken verwachten we de definitieve kaft te hebben die we op de website zetten ter promotie.
In de tussentijd gaan we in onze vrije momenten verder met het laatste schrijfproces en starten met het benaderen van ons netwerk.
Mocht u dit lezen en geïnteresseerd zijn....schroom niet en neem contact op voor meer informatie.
Ons plan is namelijk om bij het verschijnen van het boek ook ondersteuning te komen bieden bij het vertalen van de theorie naar de praktijk.
Denk hierbij aan workshops of begeleidingstrajecten die we graag met u samenstellen.
Het schrijfproces
24/01/10 Filed in: Nieuws
Het schrijfproces van de Praktijkgids gaat door. Een tijdrovend, intensief proces van schrijven, lezen en schrappen. Maar ook veranderen, ordenen en verwijderen.
Afgelopen week hadden Babs en Simone contact met een vormgever en drukker. We hebben besloten de Praktijkgids in eigen beheer uit te geven. Maakt ons nog meer verbonden met het eindproduct.
Op dit moment zijn we foto- en illustratiemateriaal aan het verzamelen om het boek aantrekkelijk te maken. We willen de mensen niet alleen bereiken, maar ook een mooi boek aanbieden.
Nieuwsgierig? Zoek ons op via onze site.
Vandaag is het zondag. Tijd genoeg om weer een paar uur ongestoord te kunnen doorwerken.
Afgelopen week hadden Babs en Simone contact met een vormgever en drukker. We hebben besloten de Praktijkgids in eigen beheer uit te geven. Maakt ons nog meer verbonden met het eindproduct.
Op dit moment zijn we foto- en illustratiemateriaal aan het verzamelen om het boek aantrekkelijk te maken. We willen de mensen niet alleen bereiken, maar ook een mooi boek aanbieden.
Nieuwsgierig? Zoek ons op via onze site.
Vandaag is het zondag. Tijd genoeg om weer een paar uur ongestoord te kunnen doorwerken.
Nieuwe Praktijkgids
28/11/09 Filed in: Nieuws
Ken je dat....? Je zit in de klas en ziet gedrag van een kind dat je niet goed kan duiden. Waar komt dit gedrag vandaan? En dan..wat moet ik ermee? Hoe kan ik er het beste mee omgaan? Met andere woorden: hoe kan ik dit kind helpen bij het stimuleren van zijn of haar communicatieve vaardigheden?
Regelmatig wordt mij de vraag gesteld of ik lijsten heb waarmee ambulante begeleiders op scholen kunnen ondersteunen. Alsof zoiets ingewikkelds als taalbegripsproblemen even met een lijst en een observatieformulier gezien en begeleid kunnen worden. Onderbouwing is echt nodig om de kern van de problemen goed aan het licht te brengen en over te gaan tot adequate actie.
In boekwinkels en bibliotheken staan theorieboeken, maar ik ben op zoek naar iets praktisch. Iets met checklists of zo.
Babs Kuiters en ik zijn zijn druk bezig de laatste hand te leggen aan onze Praktijkgids. Dus....volg de informatiekanalen!
Regelmatig wordt mij de vraag gesteld of ik lijsten heb waarmee ambulante begeleiders op scholen kunnen ondersteunen. Alsof zoiets ingewikkelds als taalbegripsproblemen even met een lijst en een observatieformulier gezien en begeleid kunnen worden. Onderbouwing is echt nodig om de kern van de problemen goed aan het licht te brengen en over te gaan tot adequate actie.
In boekwinkels en bibliotheken staan theorieboeken, maar ik ben op zoek naar iets praktisch. Iets met checklists of zo.
Babs Kuiters en ik zijn zijn druk bezig de laatste hand te leggen aan onze Praktijkgids. Dus....volg de informatiekanalen!